Het oeuvre van Rezi van Lankveld bestaat uit enkelvoudige en autonome entiteiten, het is geen weergave van de wereld noch een illustratie van een verhaal. De motivatie achter de schilderijen is de opwinding en verwachting van het onbekende. Elk van hen bestaat uit verschillende verflagen die continu worden aangebracht en verwijderd, tegelijkertijd worden toegevoegd en weggehaald, om vorm en beeld te laten ontstaan die kunnen worden herkend. De vloeibaarheid van verf wordt gebruikt als het medium van constante improvisatie: de verf laten vloeien en iets onverwachts creëren, waardoor elk schilderij een nieuwe ervaring wordt.
Figuren zijn altijd aanwezig in de schilderijen van Van Lankveld, omdat zonder een figuur het schilderij niet zou bestaan. Dat ze dubbelzinnig zijn, op het eerste gezicht niet vanzelfsprekend, is opzettelijk: het belangrijkste is om het schilderij eerst als zodanig te zien. Ten slotte draagt de afbeelding een figuur, die het onderwerp is. De figuur is zodanig weergeven dat het onderwerp en het schilderij één worden.