Sander Reijgers bouwt met eindeloos geduld zijn schilderijen op door verflaag na verflaag aan te brengen op het doek. Steeds rustend om de laag te laten drogen alvorens weer verder te kunnen gaan.
Kleur na kleur en omzichtig schilderend met kwast of verfroller, ontstaat er dan een schilderij dat steeds meer zijn eigen verhaal vertelt. De kleurlagen die over elkaar gezet worden, gaan door hun materialiteit elkaar al dan niet overlappen of laten de sporen en herinneringen toe van dat wat er eerder onder is neergezet en al aanwezig is. Door verschillende kwasten, penselen en verfrollen te gebruiken die elk hun eigen, al dan niet harige, structuur hebben, worden verflagen dekkend, breken ze eerdere lagen open of trekken specifieke verfresten naar boven. Hierdoor krijgt het schilderij een huid, een structuur, van grotere of kleine kleurtoppen en puntjes zoals stalactieten op een aardoppervlak.
De lichtval op het doek of het standpunt van de beschouwer brengt het werk tot leven waardoor het autonoom de dialoog aan kan gaan met zijn omgeving.