Het nieuwe schilderwerk van Bas Wiegmink ademt verse lucht. Een strak perspectief zuigt de kijker de ruimte in. Het neemt je verder mee, achter de horizon, waar een eindeloze wereldheerst. Je stelt je daarbij voor hoe de aarde eruit zou kunnen zien, niet letterlijk natuurlijk.Lichtcontrasten in kleur bieden enig houvast. Het voelt haast sacraal, als een betovering.
Er lijkt van alles tegelijk te bewegen, zoals kronkelende plantenslierten en zwevende objecten, en ook nog met een snelheid die voorbijraast. Het is een fantastisch vormgegeven gewichtloze kosmos, een wonderlijk tafereel uit een andere dimensie.