Iva Gueorguieva is een kunstenaar die conventionele oppervlakken en het contrast tussen het werkelijke en het kunstmatige onderzoekt door middel van haar multimediale experimenten. Ze gebruikt collagetechnieken om artistieke "terreinen" zowel fysiek als conceptueel te ontwrichten, en creëert onderdompelende schilderomgevingen en complexe reliëfschilderijen die de ervaring van belichaming en verbondenheid verrijken.
Haar project, genaamd “Intersection,” verkent het cruciale belang van 'aanraking' als fundament voor het herstellen van de belichaming van zowel het individu als de gemeenschap. Het project bestaat uit twee elementen:
Ten eerste kenmerken haar “Stretched-linen Paintings” zich door veelgelaagde reliëftexturen die zowel dieptes blootleggen als verbergen. Met geknoopt gaas voegt ze een tactiel aspect toe dat doet denken aan littekens en hechtingen. Gueorguieva gebruikt zowel gesneden als getekende lijnen in sumi-inkt om het oppervlak te doorbreken en het menselijk lichaam te suggereren, waarbij werken zoals “Seascapes,” “Snowscapes,” en “Kukeri” haar persoonlijke migratietocht symboliseren.
Deze elementen zijn onderling verweven en dragen bij aan een onderzoek naar de dynamische relatie tussen creatie en destructie, orde en chaos, en de wisselwerking tussen bedoeling en instinct. Deze belevingen worden tastbaar en voelbaar door tactiele interactie. Gueorguieva's benadering weerklinkt de Kukeri-traditie, die vernieuwing stimuleert, evenals het pionierswerk van kunstenaars zoals Lucio Fontana en Juan Miró, die de grenzen tussen kunstcreatie en kritische reflectie doorbraken.
“Intersection” is Gueorguieva’s artistieke verzet tegen een wereld in crisis. Het bekritiseert de massaproductie van beelden en de verarming van concrete ruimte en menselijk contact. Ze levert kritiek op milieuschade en sociaal-maatschappelijke rampen veroorzaakt door moderne beschaving en streeft ernaar de gevestigde orde te ontwrichten. Door te pleiten voor de herwaardering van tactiele ervaringen en menselijk aanraken, probeert ze levensbevestigende krachten opnieuw een plaats te geven te midden van wereldwijde crises.
Gueorguieva zei over dit werk: “Moth is aan beide kanten beschilderd en beplakt met beschilderd gaas. Ik heb de houten punt van een oude kwast gebruikt om over de achterkant van de mousseline te krassen en zo het pigment op te nemen van de natte gaaslaag eronder. De markeringen hebben een griezelige, onderbroken kwaliteit door de ongelijkmatigheid van de 'opname'. Ze bevinden zich tussen geschilderde en getekende markeringen in. Ik beschouw deze markeringen als registraties van de interactie tussen de beweging van mijn arm, gedreven door gewoonte en intentie, en het stoïcijnse 'thereness' van het oppervlak."