Bram Braam is een spoorzoeker. Zijn jachtterrein is het grootstedelijk landschap. Daar onderzoekt hij de invloed van de mens op zijn omgeving en de rol die de natuur daarbij nog speelt. Zijn bevindingen verwerkt hij in hybride sculpturen waarin het gebouwde versmelt met het gegroeide, natuur en cultuur verstrengeld raken, analoog en digitaal elkaar afwisselen, en scheppen hand in hand gaat met vernietigen. Uit dit spanningsveld ontstaat een nieuw fictief landschap, dat een hypothetische toekomst verbeeldt of de archeologie van een alternatief verleden.
In zijn nieuwe tentoonstelling Resonance tilt Braam zijn spel van wisselwerking, tegenstellingen, botsingen en fusies naar weer een hoger plan. Deze totaalinstallatie is een optelsom van sculpturen, wandobjecten en prints in verschillende media. Zoals altijd is het een balanceer act op het scherpst van de snede, waarbij Braam de veelheid aan ingrediënten opstuwt tot maximale expressie, waardoor nieuwe vormen en betekenissen ontstaan.
Bram Braam (NL, 1980) is als beeldend kunstenaar geïnteresseerd in het maakbare van onze dagelijkse omgeving. Naast het vervaardigen van foto's, collages en assemblages, legt Braam zich voornamelijk toe op sculpturaal werk van subtiel of juist imposant formaat.
Vele invloeden zijn hierin te traceren: het Amerikaanse minimalisme van Donald Judd en Sol LeWitt, het utopisch denken van een architect als Le Corbusier, maar ook het modernisme van Bauhaus en De Stijl. De planmatige helderheid van het Hollandse landschap en de rauwe, urbane chaos van Braams woonplaats Berlijn komen samen in zijn werk.