Teheran is een van de grootste en meest bevolkte steden ter wereld. Er wonen ongeveer veertien miljoen mensen. Sommigen zijn inheems in de stad, maar de meesten zijn naar deze stad gekomen om te ontsnappen aan de werkloosheid, het gebrek aan middelen en eigen kansen. De stad is sneller gegroeid dan zij kan worden onderhouden. Wij hebben het zo opgevoed. En het is onmogelijk geworden om het op te lossen. Het heeft geen manieren en schaamt zich er niet voor om dat te tonen.
Als u door Teheran rijdt, zit u urenlang gevangen. Lopen is nog erger, want wandelen in Teheran betekent het ontwijken en vermijden van de vele gevaren ervan. Teheran is boos en wil wraak omdat het zo lang en zo slecht is behandeld. Onze burgers worden dagelijks geconfronteerd met de aanvallen, zowel visueel, mentaal als fysiek. Bedreigende levensgrote figuren, een steeds veranderend doolhof en verraderlijke, levensbedreigende paden. Om nog maar te zwijgen van de slopende vervuiling.
Teheran is de gekozen omgeving van zijn burgers en het is hun gevangenis geworden. Mensen komen naar Teheran om te leven, maar gaan nooit weg. Teheran is invalide. En het is onbeleefd om naar invaliden te staren. dus ik maak deze foto's zodat iedereen ze kan zien en kan proberen te begrijpen waarom de stad is zoals ze is.
Mohsen Yazdipour (1980, Teheran) is een hedendaagse beeldend kunstenaar die elementen uit de fotografie gebruikt om tot nadenken stemmende, opeenvolgende fotokunstwerken te creëren. Het unieke perspectief van Yazdipour wordt aangescherpt door een combinatie van culturele invloeden, persoonlijke ervaringen en opleiding. Zijn gedisciplineerde benadering van het artistieke proces combineert observatie, verzameling en eliminatie. Een methode waarmee hij het zelf en zijn verbinding met de omgeving onderzoekt, waarbij hij een verscheidenheid aan technieken gebruikt om zijn concepten en boodschappen over te brengen. Yazdipour studeerde af met een MA in fotografie aan de Universiteit van Teheran (2006) en een BA in fotografie aan de Islamic Azad University of Art & Architecture in Teheran (2003). Hij nam ook deel aan cursussen aan de Media Arts Academy (1996-2000), een dochteronderneming van de National Iraanse Broadcasting Agency (NIBA).
Yazdipour's werken zijn tentoongesteld op nationale en internationale biënnales en festivals, zoals de 9e fotobiënnale van Teheran in het Saba Cultureel Centrum in Teheran in 2004, en de tentoonstelling getiteld “IRAN: 38 Years, Sixty-Six Iraanse fotografen” in Les Rencontres d 'Arles in Frankrijk in 2017. In hetzelfde jaar werd hij geëerd met de DAAD Award van de Duitse Academic Exchange Service in Berlijn. Bovendien behaalde hij in 2004 de eerste prijs op de Negah Photography Competition en werd hij geselecteerd als de tweede fotograaf van het jaar op het Iraanse kunstenaarsforum, beide in Teheran, Iran. De fotografie van Yazdipour heeft aanzienlijke erkenning gekregen en is in talloze publicaties opgenomen. Bovendien heeft hij de onderscheiding verworven door twee monografieën te publiceren. Zijn artistieke bijdragen zijn met name opgenomen in verschillende collecties, waaronder de permanente collectie van het Los Angeles County Museum of Art en de Dr. Abbas Daneshvari Private Collection.