Een project dat de visuele relatie tussen sociaal realisme en euforisch utopisme belicht, met verwijzingen naar de visuele en materiële rol van sociaal verenigende rituelen.
Holi, voornamelijk gevierd in India en andere landen met een hindoeïstische bevolking, is een oud lentefeest van nieuw leven en vruchtbaarheid. Het wordt vermengd met verschillende hindoeïstische legendes die lokale variëteit en betekenis toevoegen aan deze energieke en vrolijke traditie, ook wel het festival van kleuren genoemd. Tijdens Holi trekken mensen de straten en tempels op, dansend en zingend, elkaar insmeerend met verf en kleurrijke poeders en verven gooiend in een sfeer van plezier en goed humeur. Gedurende het festival worden onderscheidingen van kaste, klasse, leeftijd en geslacht opgeheven. In Barsana, waar deze foto’s van Holi zijn genomen, omvat de viering een ritueel waarbij vrouwen mannen met stokken mogen slaan, maar de mannen niet terug mogen slaan.
In plaats van een verzameling onafhankelijke personen in beweging te tonen, legt Korfmanns nieuwe werk vast hoe mensen samensmelten tot één wezen. Op verschillende plekken op aarde worden collectieve rituelen gefotografeerd: evenementen die worden gedragen door individuele euforie, waarin kleur – of kleurrijke kleding – de individualiteit doet vervagen. Dit hoogst esthetische project geeft verslag van sociaal realisme en euforisch utopisme, zich bevindend tussen het wereldwijde evenement dat een visuele overgave katalyseert en het glocale spel dat diepere contextuele geletterdheid stimuleert.