‘Suspicious’ betekent verdacht, niet helemaal betrouwbaar, dubbelzinnig. Het klinkt spannend en is een rode draad in het werk van Johan Clarysse. Het woord hoeft niet eens vernoemd te worden omdat het altijd een schilderkunst is vol dubbele bodems. Deze keer zijn het gelaagde portretten van Beuys, Courbet, Jung, Freud en meer beroemdheden die zich verdiepen in de menselijke geest. Andere doeken zijn dan weer vol dynamiek en beweging, verwijzend naar de wereld van de dans en theater. Ook in deze schilderijen kun je – doordat de context is weggelaten of door de ingrepen op het beeld- niet onmiddellijk duiden wat er precies aan de hand is of wat de personages innerlijk drijft (deels geciteerd uit het artikel van Christine Vuegen in Collect). De suspicious movements verwijzen naar de wereld van straattheater en moderne dans. Centraal staat telkens een dynamisch tafereel zonder verdere context en als belichaming van onze innerlijke wereld die ons altijd voor een stuk ontsnapt. Telkens gaat het om lichaamstaal die je niet onmiddellijk kunt duiden met een licht vervreemdend effect tot gevolg.