Elisabeth Trenkwalder (1961) maakte in de afgelopen jaren een reeks schilderijen waarin ze uitgaat van bomen die je van onder af ziet en zich tegen de hemel aftekenen. De bomen worden platgelegd, gespiegeld en verdubbeld zodat patronen ontstaan waarin je overkoepelende vormen en figuren kunt herkennen. Elisabeth Trenkwalder vergelijkt het wandelen door een bos als het lopen door een kathedraal, de boomstammen veranderen in haar beleving in de hoog oprijzende zuilen van een gotische kerk.