“Dit beeld gaat over het helen van je eigen trauma. Het gaat over zelfzorg. Jezelf afpellen als een ui, door alle lagen heen, tot je je jezelf ontmoet. Het gaat erom alle lagen waar je je persoonlijkheid - uit overleving - mee hebt opgebouwd, te accepteren, waardoor je met mildheid en compassie jezelf kunt troosten."
Stilte
De stilte heeft op mij gewacht,
die ik zo angstig had ontweken,
die mij zo ijzig had geleken.
Ik viel erin en ik viel zo zacht…
Toen ik het nog niet had begrepen
dacht ik altijd: mijn IK moet weg,
want dat is ego, dat is slecht;
ik moet volledig afgeslepen!
Die visie heb ik afgelegd,
want nu begint het me te dagen:
’k ben als een ui met vele lagen
en in het midden ben ik echt.
Al wat je ziet is slechts een schil,
al wat ik doe en wat ik zeg;
het vindt van binnenuit zijn weg –
en in het midden is het stil.
De stilte heeft op mij gewacht.
Ze is als duizend zoete armen
die mij tot op het bot verwarmen.
Ik val erin en ik val zo zacht.
Lisette Thooft