“Het idee voor dit beeld ontstond al jaren geleden. Zoals veel van mijn beelden sudderen ze een tijd voordat ze naar de oppervlakte komen en gemaakt willen worden. Ik stuitte op het boek The Artist Way van Julia Cameron, een internationale bestseller over het herontdekken van je creatieve vuur.”
“Een van de basistools uit het boek heet 'The Morning Pages'. De oefening bestaat eruit dat je iedere ochtend, als je net wakker bent en uit bed stapt, begint te schrijven. Je schrijft drie pagina’s lang over alles wat maar in je opkomt. Al je angsten, je ongecensureerde gedachten en alles wat in je onderbewuste leeft kunnen zo uit je pen vloeien. Het is het laten gaan van alles wat opgehoopt of niet gezien is; het is je daar begeven waar de schaamte leeft. Het is het ontginnen van jouw eigen persoonlijke schaduwrijk. Dit zorgt ervoor dat er niets meer tussen jou en je creativiteit instaat. Zo is er elke ochtend als je wakker wordt een nieuw begin.”
“Hope” is the thing with feathers
“Hope” is the thing with feathers -
That perches in the soul -
And sings the tune without the words -
And never stops - at all -
And sweetest - in the Gale - is heard -
And sore must be the storm -
That could abash the little Bird
That kept so many warm -
I’ve heard it in the chillest land -
And on the strangest Sea -
Yet - never - in Extremity,
It asked a crumb - of me.
Emily Dickinson