In het fotowerk van Lisanne Hoogerwerf (NL, 1987) zien we eenzame plaatsen, vreemde landschappen of desolate gebeurtenissen. Dankzij de belichting en het kleurgebruik wordt de sfeer verassend genoeg niet onaangenaam. Eerder wekt het de nieuwgierigheid op om te onderzoeken wat je ziet: bijv. op een leeg afgebakend veld een hoog bouwsel met een tentdoek, waar mogelijk net een concertje gaande was dat abrupt is geëindigd, of een feestje waar niemand kwam.
Lisanne Hoogerwerf is afgestudeerd als schilder maar vond na verloop van tijd toch de fotografie meer passend om zich in uit te drukken. Zij maakt eerst maquettes met gebruik van allerlei middelen zoals hout, zand, lijm of papier. Om kleur te geven en sfeer te creëren gebruikt zij verf en krijt. Gevoelsmatig weet zij heel goed hoe een beeld op te bouwen, bijv. door een object dramatisch te positioneren of te contrasteren met de achtergrond. Hoogerwerf gebruikt in haar landschappen spannende composities. En haar kleurencombinaties ogen aantrekkelijk, haast schilderachtig. Zo construeert zij haar taferelen voordat van dat resultaat een foto wordt gemaakt.