De Franse fotografe Valérie Belin is vooral beïnvloed door minimalistische stromingen en conceptuele richtingen (zoals het existentialisme). Via het medium fotografie laat zij zien welke culturele processen achter representaties of imago's aan het werk zijn. Een belangrijk onderdeel van haar werk is de ontleding van de hedendaagse illusie van perfectie.
Door in haar portretten of stil levens het existentiële te onderzoeken, de paradox te vinden in de schijnwerkelijkheid, houdt Belin ons die ene onoplosbare vraag voor hoe authentiek onze eigen persoonlijkheid is.
Op 17 september a.s. opent om 15.00 uur haar eerste solo show bij FLATLAND, ' Women Imagery'. In deze tentoonstelling is werk te zien van haar meest recente serie 'Modern Royals' (2022) naast een selectie werken uit eerdere series waar onder ‘China Girls’ (2018), ‘All Star’ (2016), ‘Mannequins’ (2003), ‘Black Women II’ (2006) en ‘Bouquets’ (2008).
Belin exposeerde zowel binnen als buiten Frankrijk in een zeer groot aantal instellingen en musea, waaronder het Centre Pompidou (Parijs), Musée d’Orsay (Parijs), het MoMA (New York), Getty Museum (Los Angeles), Hall Napoléon, Musée du Louvre (Parijs), Ullens Center for Contemporary Art (Beijing) en La Maison Guerlain (Parijs), ‘Femmes en regard’, gecureerd door Jean-Luc Monterosso, oprichter van het MEP (Maison Européenne de la Photographie). Een van haar meest recente tentoonstellingen was Origin Stories: Photography of Africa and its Diaspora, gecureerd door Tiera Ndlovu van het Norton Museum of Art, West Palm Beach in de Verenigde Staten. In Nederland is haar werk tentoongesteld in Huis Marseille (Amsterdam) en De Pont Museum (Tilburg). In 2017 werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van Kunst en Letteren (Officier de l’ordre des Arts et des Lettres).
Here, Valérie Belin sets out to make portraits of celluloid mannequins. What initially attracted the artist was the hyperrealist appearance of these mannequins which are cast from bodies, and can therefore already be considered as kinds of photographs (in three dimensions) of living female models. Belin’s photographs highlight this question of reality and illusion: are these models, women or objects? This fundamental ambiguity of “being” in Belin’s photographs opens onto a wider question regarding the nature of life itself: what is life today, and how is it informed by uncertainty, metamorphosis and the forces of destruction?