Douglas Mandry's nieuwe serie "The Waters In-Between" gaat in op de verschuiving van natuurlijke hulpbronnen door menselijk ingrijpen en op de noties van grenzen en begrenzingen.
Elk jaar worden tientallen koralen en andere levende of dode, wettelijk beschermde, specimens van flora en fauna in beslag genomen bij Zwitserse luchthavens. Deze koralen, die in Bern worden opgeslagen, mogen de Zwitserse grens niet over en mogen evenmin terugkeren naar hun land van herkomst.
Koraalriffen behoren tot de meest biodiverse onderwaterecosystemen. Bovendien zijn koralen, doordat ze eeuwenoude klimaatgeschiedenis opslaan, wat blijkt uit hun chemische samenstelling, sleutelgaten naar het verleden. De geschiedenis en functie van deze bedreigde organismen blijven bevroren in de ruimte, terwijl zand online kan worden gekocht. Zand is cruciaal voor de productie van beton, wat is verbonden met de ideeën van het modernisme en de massale verplaatsing van natuurlijke hulpbronnen. Als permanente, grillige betonnen sculpturen overschrijden deze koralen werelden en grenzen. Daarom, bestaande tussen de feitelijke en de fantasierijke status van hun oorsprong, tussen hun verleden en hun mogelijke toekomstige reizen, nodigen The Waters In-Between uit tot reflectie en verbeelding over de noties van grenzen en begrenzingen.
Voor dit eenjarige project overtuigde Douglas Mandry de Zwitserse autoriteiten ervan om koralen met toestemming de Zwitserse grens over te laten steken om hun concrete replica te maken met behulp van een 3D-infraroodscanner. In de continuïteit van zijn artistieke praktijk toont The Waters In-Between Mandry's interesse om de lijnen van structuren die ons bestaan binnen de natuurlijke wereld reguleren te belichten.