Het werk van fotograaf Henk Wildschut wordt gekenmerkt door een contemplatieve en vaak afstandelijke kijk op de mensen en situaties die hij fotografeert. Dit voegt een balans en monumentale kwaliteit toe aan zijn foto's die de kijker uitnodigen om verder na te denken over het onderwerp. In 2005 startte hij een langlopend project rond illegale immigratie.
Ondanks de kracht die schuilt achter de manier waarop deze vluchtelingen iets van hun situatie weten te maken, mag hun situatie zelf niet uit het zicht verdwijnen. Met een selectie van bekende, onbekende, oude en nieuwe foto's vertelt Henk een verhaal over deze onbepaaldheid. Zolang hij de kampen documenteert, is er geen significante verandering geweest. De golven van migranten vormen een getij, maar de damwanden zijn hoog.
De tentenkampen belichamen de strijd waarin vluchtelingen zich bevinden. Ze zijn niet waar ze wilden zijn, ze kunnen niet blijven, maar ze kunnen ook niet terug. Ze weten niet waar ze terecht zullen komen en ook niet hoe lang het zal duren.
De beelden van Henk zijn veelzijdig. Mooi, esthetisch, rauw, maar ook confronterend. Omdat we precies weten wat er achter het beeld, onder het oppervlak, gebeurt. Ze lopen door de bossen, maar ook in het ongewisse. De gebieden waar ze overnachten zijn onzeker, net als hun toekomst. Altijd in beweging, maar nooit aankomen. De man in de oranje lijkwade heeft nog een lange weg te gaan.