Het mistige weiland, de terugkerende vos, wat gekleurde krijtjes in het vochtige gras, en moeder iets verderop, bezig in de tuin. Het decor betreft in Pypers zijn beelden een plek waar natuur en mens in samenspel zijn: waar figuren zich bevinden in de bossen, omringd met water, of vergezeld door een dier. De relatie tussen mens en natuur speelt in dit werk dan ook een grote rol. Het verrast, maar deze bossen, wateren, dieren, en het filmische beeld waar zij in verschijnen toont in werkelijkheid een door de kunstenaar nauwkeurig gebouwd schaalmodel, die hij voorziet van een digitale nabewerking. Door zijn achtergrond in film deed Pypers ervaring op met levensgrote decors, dat overigens gepaard ging met een gemis van controle. De stap naar het maken van maquettes was voor Pypers dan ook snel gemaakt. De totale controle behoudend, bepaalt Pypers middels zijn maquettes en digitale kunde zodanig aspecten als
licht, perspectief en sfeer tot in het kleinste detail, waarna hij het model vernietigt, en de foto het enige uiteindelijke resultaat is. Pypers’ werk schaart zich achter een van de meest recente ontwikkelingen binnen de fotografie, waarbij een combinatie van analoge en digitale technologieën de toon voert in een transformatie van het vak.