Stan Klamer (1951) vat het tekenen en schilderen op als een vorm van cartografie. Zo wordt de topografische kaart een metafoor voor de werkelijkheid waarin de kunstenaar zijn eigen wereld vastlegt en documenteert. Water en schepen spelen daarnaast een belangrijke rol in zijn werk. KLamer's atelier heeft direct uitzicht op het IJ, waar dagelijks een grote variëteit aan bootjes en schepen voorbij vaart.