De sculptuur is terug te leiden naar de beginjaren van Monahans praktijk. Hij bleef zodanig doorwerken aan de koppen op papier dat ze uiteindelijk opbolden en bijna kapotgingen door het vele gummen en weer toevoegen van nieuwe lijnen. Zo ontstonden de eerste sculpturen in zijn oeuvre. Na bijna 20 jaar vond de kunstenaar het perfecte materiaal om deze eerder zeer fragiele werken de energie te laten behouden die ze op papier hadden. Door het gebruik van roestvrij staalfolie dat hij eerst beschildert met olieverf en daarna met de hand vouwt, brengt de kunstenaar het gezicht met plooien en kreuken tot leven. Monahan kiest regelmatig klassieke materialen als Japans papier en brons, maar gebruikt ze op een vernieuwende manier, zoals door staal met olieverf te beschilderen en het te vouwen. Deze spanning tussen het nieuwe en het klassieke in techniek en onderwerp heeft Monahan altijd geïnteresseerd, zowel in de kunstgeschiedenis als in zijn eigen oeuvre.