Met reliëfs, objecten en site-specifieke installaties onderzoekt beeldend kunstenaar Mark Kramer (1973) begrippen als leegte, lichtheid en verstilling. Zijn werk ontstaat vanuit een fascinatie voor ‘licht en leegte’ en kenmerkt zich door stippellijnen, stippenvelden en stippenruimtes waarmee hij vlakken, vormen en (lege) ruimtes accentueert. Vanaf 2010 werkt hij aan monochrome abstracte composities in paneel of papier, waarbij puntstructuren worden gemaakt door boorperforaties. Door de perforaties in het witte vlak ontstaat er een spel tussen licht en donker. De hoeveelheid gaten, de mate van doorboren en de diepte van het boorgaatje zijn bepalend voor het reliëf. Daarnaast vormen de lagen papier, de afstand van de onderlinge gaatjes, de afstand tussen lijnen en het ritme van een patroon het uiteindelijke beeld. Het is een visueel spel tussen gaten, stippen en lijnen.
Het uiteindelijke beeld en zijn betekenis worden bepaald door; De handeling, het boren, het nutteloze van de handeling. De perforatie, de gelaagdheid van de materie, de diepte, het spel van licht en donker bij meerdere perforaties naast elkaar en de reststof, het boorsel dat als een soort van as overblijft.