Bij Robine Clignett staat de werking van kleur centraal. Voor haar zijn kleuren zelfstandige entiteiten, persoonlijkheden met een karakter die elk een eigen reeks associaties oproepen. Ze verenigen het onpeilbaar diepe van de nacht of het heelal met wat klein en dichtbij is zoals het deel van ons oog dat kleur ontvangt.
Ze gebruikt titels als midnight, dawn, dusk om kleur aan de tijden van dag en nacht te verbinden en ze daarmee concreet te maken. Toch ziet ze kleur in haar werk niet zozeer als middel om iets letterlijk uit te drukken maar eerder als iets absoluuts waar je je aan moet overgeven.