De schilderijen van Inez Smit zijn opgebouwd uit allerlei lagen die zich tot elkaar verhouden. Lagen die, verschillend qua lijnvoering, vlakken of kleurenpalet, elkaar soms volgen of die elkaars pad kruisen, dan weer elkaar afdekken of vervloeien. Sommige ruimten zijn nauw, open en transparant, andere zijn groot en lijken massa te hebben. Daarbij kun je dwalen tussen voor en achter, alles is immers even belangrijk in het schilderij. Er is geen begin en geen einde. We menen een fractie te zien van een oneindig doorlopende ruimte met architectonische ritmes als motief.
Smit begint met een eerste opzet en dat wordt tijdens het verdere proces steeds onderbroken door een nieuw uitgangspunt, waarbij de weerslag van het vorige uitgangspunt zichtbaar blijft. Er ontstaat dan volgens Smit een spannende ordening, welke niet voortkomt uit een vooropgezet plan maar uit het schilderen zelf. Net als je denkt een patroon of herhaling te ontdekken, blijkt dit maar schijn; met een afwijkende vorm, lijndikte of kleur, lijkt het ‘patroon’ te worden voortgezet met een andere insteek. © 2017 galerie Helder