Liminal Land (Depot Boijmans Van Beuningen) toont het gloednieuwe depot van Museum Boijmans Van Beuningen (Rotterdam, NL) vlak voordat daar de kunstcollectie onder wordt gebracht. Satijn Panyigay fotografeerde het komvormige gebouw, van buiten bedekt met spiegels, in het korte moment van leegte net na oplevering, rauw en industrieel van binnen, wachtend op zijn functie. 's Werelds eerste voor het publiek open depot, zal de thuisbasis zijn van 151.000 kunstwerken.
De betonnen kamers worden afgesloten door zware, elektrische schuifdeuren. Het fotograferen daar deed Panyigay denken aan het bordspel 'de betoverde doolhof' waarin spelers schatten kunnen vinden en anderen in hun zoektocht kunnen dwarsbomen door muren te verschuiven. Een specifiek stalen rek dat ze wilde fotograferen leek te zijn verdwenen en werd pas na 1,5 uur zoeken gevonden, alsof het gebouw de schat had teruggenomen. Ironisch genoeg zou je kunnen zeggen dat de echte 'schatten' ontbreken, maar voor Panyigay is het het gebrek daaraan, en de kunstwerken zouden haar verbinding met de essentie van het gebouw alleen maar verstoren.
De titel verwijst naar de esthetiek van 'Liminal Spaces', plekken die een overgang vormen tussen twee locaties. 'Niemandslanden', waar je normaal gedachteloos doorheen loopt, worden hier gevierd. Herkenbaar maar ook vervreemdend en griezelig als er geen menselijke aanwezigheid is.
In het spirituele is liminaliteit een tijd van transformatie, tussen twee staten van zijn.
Satijn Panyigay portretteert een plek die straks van een leegstaand gebouw omgetoverd wordt tot een icoon, uniek in vorm en functie. Maar nu in al zijn naaktheid, is de stilte van het gebouw wat haar vangt.
De serie vormt een tweeluik met Twilight Zone (Museum Boijmans Van Beuningen) waarin Panyigay het museum zelf net na sluiting fotografeerde, wachtend op een grootschalige renovatie. Het omgekeerde verhaal van Liminal Land (Depot Boijmans Van Beuningen), maar beide in een staat van rust. De een, misschien moe, rustend. De ander wacht verlangend af, of geniet van een laatste moment van stilte voor de storm.