Deze experimentele film maakt gebruik van de geometrie om de antropologische latente ruimte in sensorische waarneming te verkennen. The Ghost of Modernity plaatst twee fundamentele paradigma's van moderniteit centraal: transparantie en de kubus. Door te verwijzen naar sleutelmomenten in de 20e-eeuwse kunstgeschiedenis, zoals de kant-en-klare, abstracte geometrische kunst en de specifieke objecten van het minimalisme, stelt de film vraagtekens bij ideologische aannames en bij de ambities voor autonomie van kunst, die beide de moderne impuls definiëren.