Denise Tyack en Patrick Haemers zijn onze Belgische Bonnie and Clyde. Patrick heeft een bijna heldencultus rond hem hangen. Hij was een knappe blonde man die met zijn bende talloze gewapende overvallen pleegde
(waarbij ook doden vielen) en als orgelpunt onze meest louche ex-premier kidnapte.
Twee dingen boeien mij. Het omarmen van dergelijk blind geweld als een soort van katalysator voor onze eigen onderdrukte opstandige gevoelens. En de positie van Patrick zelf. Die als een soort poster boy en leider door de rest van de bende naar voor geschoven werd. Dit terwijl hij niet al te slim was en door zijn ijdelheid zichzelf en andere bendeleden voor de camera aan de galg zal praten. Zijn verhaal eindigt dan ook met zelfmoord.
De beelden die ik gekozen heb, portretteert hen op hun hoogtepunt. Als iconen (vandaar de gouden achtergrond): nog ongrijpbaar, levend in luxe en voor de eerste doden vallen.