De monumentale structuur van een eeuwenoude kerk heeft voor Katrien Vogel dezelfde waarde als het nest van de zwaluw die er onder de dakpannen haar toevlucht heeft gezocht.
Dergelijke natuurlijke bouwsels zijn licht en sterk, kwetsbaar en toch beproefd. Papier herbergt dezelfde eigenschappen, het laat zich manipuleren, met behoud van deze intrinsieke kwaliteiten. Er ontstaan (aan) groeiprocessen.
Bij het maken van haar beelden spelen verleden, tradities, en doorgaande lijnen een rol. Het werk heeft weinig met de snelheid van de digitale wereld, ze hangt eerder naar een vorm van traagheid.
Zo ontstaan de Festoenen en de Tafelstukken, waarom zouden we weer niet eens rondom de tafel gaan zitten met een waar ‘conversatiestuk’ van deze tijd ?