Dit werk is onderdeel van de serie Sierborden van bijna alles wat Koos Buster niet leuk vindt. De onderwerpen van deze op 17e-eeuwse keramische borden geïnspireerde werken variëren van alledaagse handelingen als tanden poetsen, of gerechten als risotto, tot politici, voetballers en natuurrampen. De charme van de serie zit in de lieve manier waarop Koos zijn boodschap brengt, gecombineerd met de expres onbenullige manier van schilderen en kleien (“ik kan veel beter kleien dan ik laat zien”).