De objecten van David Engel zijn ontstaan uit gebogen multiplex. Ze doen denken aan bijvoorbeeld drijvende wolkenpartijen. De gecreëerde dynamiek is gefixeerd in een onderzochte maar speelse compositie. Hij heeft de veronderstelde beweging van het beeld op zo’n manier ‘bevroren’ dat die als het ware elk moment weer kan worden voorgezet.
De kleur ervan is meestal neutraal of mat wit, haast afwezig. Tussen al het wit vormen lichte schaduwen subtiele contrasten op de belendende vlakken. Soms introduceert Engel een ingekapseld kleurvlak dat terugkaatst uit de tussenruimte. Het versterkt de ruimtelijkheid en geeft een zachte gemoedstoestand.
Deze wandobjecten van David Engel zijn ongedwongen, speels, vrij en lichtvoetig. Zij tonen een neiging om te zweven, zoals wolken, en lijken zich verder te ontvouwen, af te rollen om uiteindelijk op te lossen. De spelende mens, de homo ludens, is hier duidelijk aanwezig.