‘CDMX scrapes. A grid’ is een portret van een stad op basis van materiaalonderzoek. Het zwarte glas is bedekt met een witte patina van gips dat meestal als een overblijfsel van het werkproces zou worden beschouwd. In dit geval is het de dunne laag bovenop het glas die het beeld zichtbaar maakt. Het is de huid van de tekening.