Josse Pyl begeleidt de bezoeker door een reeks tekeningen en sculpturen die lijken te aarzelen tussen beeld en tekst. Een eigen beeldtaal die zich in verschillende vormen ontvouwt. Tekens worden omgezet in architecturale zinnen en objecten veranderen in symbolen. Daarom zijn de werken geen tekst, maar iets dat eraan doet denken. Het zijn geen objecten of afbeeldingen, maar iets er tussenin.
Potlood en papier zetten objecten om in afbeeldingen, gemaakt door licht en schaduw te wrijven. Tekeningen komen voort uit de objecten die ze willen vertegenwoordigen. De realiteit wordt ingekaderd in de zwart-witte wereld van taal. De werken worden een mengeling van beelden en de tekens die deze beelden proberen te beschrijven. Letters en tekens raken verloren tussen afbeeldingen en gedachtes en nemen een plek in tussen objecten en tekst, tussen kijken en lezen. Zicht en beeldtaal worden over elkaar heen gelegd en leiden tot een wereld temidden van realiteit en verbeelding.