In 1968, precies 50 jaar geleden, vertegenwoordigde Carel Visser Nederland op de Biennale in Venetië, waar zijn presentatie werd bekroond met de prijs van de Amerikaanse David Bright Foundation. In de mooie kristallijne ruimtes van het paviljoen van architect Gerrit Rietveld toonde Visser onder andere een selectie wall pieces gemaakt van aluminium platen. In het overvloedige Venetiaanse daglicht dat door het glazen dak naar binnen viel, reflecteerde het oppervlak zo sterk dat de materie bijna leek op te lossen, zoals bij de gepolijste bronzen van Vissers bewonderde voorbeeld Brancusi.
Alle aluminium reliëfs die Visser tussen 1965 en 1968 in de aanloop naar de Biennale maakte, zijn sindsdien niet meer voor het publiek te zien geweest tot 2018, toen BorzoGallery en The Mayor Gallery een zeer succesvolle presentatie van negen reliëfs bracht op Frieze Masters, Londen.