mountain, mountain is een opera opgebouwd uit momenten; elk moment krijgt de ruimte die nodig is, precies genoeg om net niet weg te rollen uit beeld, of geruisloos te verdwijnen in een verhaal. In het fictionele universum dat in de opera wordt geactiveerd spelen decorstukken en verstilde special effects de hoofdrol, al is er ook plek voor personages, zoals Atuni, Sasia en Matt. Personages die zich schrap zetten tegen de betekenis van wat ze overkomt, een kleine menigte van figuren die op een magische manier tot elkaar veroordeeld zijn. Wezens die weten dat een berg, berg is.
Het leidend motief was ooit een simpele potloodschets van twee bergen, en heeft zich ontwikkeld tot een beat; de spanningsboog is een fysieke verschijning die op onverwachte momenten opdoemt – als het net geregend heeft bijvoorbeeld, en de muziek op een klapstoel toekijkt naar wat er gebeurt.
Het ritme van de oceaan, vertaald in een openingsscène van zijde; een liefdeslied verstopt in gebeeldhouwde letters – mountain, mountain is een opera die zich niet houdt aan de conventies van het genre, maar juist de sprankelende beginfase van opera verkent, op de rand of net over de rand van de moderne tijd.