In haar werk onderzoekt Melanie Bonajo de paradoxen die inherent zijn aan ideeën over comfort, met een sterk gevoel voor gemeenschap, gelijkheid en lichaamspolitiek. In een nieuwe serie foto’s onderzoekt Bonajo het ‘vulva-identificerende lichaam’. “Hoe kunnen we”, vraagt ze, “als zusters en
hoeders van onze eigen toekomst, elkaar helpen en ondersteunen binnen een veiligere seksuele ruimte, door rituelen van zuivering, intimiteit, demystificatie en empowerment van vrouwelijke seksualiteit die voorbij de schaamte en schuld gaan waarmee de samenleving ons conditioneert.” De kunstenaar pleit voor kennis over de anatomie van het vrouwelijk
lichaam, en meer specifiek het bekkengebied (het seksuele gebied), als een manier om meer vertrouwd te raken met ieders eigen seksualiteit in een veilige en open omgeving. Bonajo vliegt deze onderwerpen met humor en intelligentie aan. Kleurrijk verspreidt en belichaamt ze ‘hxrstories’ (de woke* versie van de geschiedenis), wat het betekent om woke te zijn
en hoe vrouwelijke onafhankelijkheid eruit zou kunnen zien.
* Woke betekent bewust zijn van rassendiscriminatie in de samenleving en andere vormen van onderdrukking en onrecht