Bas Wiegmink schildert met veel contrasten in een uitbundig romantisch kleurenpalet, soms zelfs fluorescerend. De filmische en dromerige manier van schilderen maakt het kijken interessant. Bomen en planten groeien wild tussen gebouwen door. De uitbundige flora heeft alle ruimte ingenomen, soms zie je ook resten van menselijk leven. Wat gebeurt hier?
Op de achtergrond zien we moderne gebouwen in dunne contouren geschilderd, alsof ze verlaten zijn of wegkwijnen. Aan de voorkant tiert welig de flora met krachtige overtuigende toetsen in heftige kleuren. Dit contrast verraadt de dubbelzinnigheid van de werkelijkheid: een waarschuwing of juist een optimistisch Arcadië.