Inloggen
Registreren
NL
Michaël de Kok heeft vooral naam gemaakt met schematisch opgebouwde en breed uitgewerkte figuratieve landschappen – weids, stil, schaduwloos –, af en toe doorkruist door een snelweg of een brug. Langzamerhand won de desolaatheid veld. Hier en daar strooide de schilder nog wel geheimzinnige, hoekige, verlaten bouwsels in zijn landschappen – als obstakels waaraan onze blik bleef haken en als symbolen voor de menselijke, slordige omgang met dat landschap.
Maar vergis u niet: hoewel Michaël de Kok zijn schilderijen baseerde op werkelijke landschappen, ging het hem niet om topografisch of klimatologisch exacte weergaven. Hij schilderde uit het hoofd. Zijn landschappen zijn altijd herinneringen en dromen geweest: ‘na-beelden’, verkenningen in verf, een ode aan de vrijheid van de geest en van het schilderen.
In zijn jongste schilderijen lijkt Michaël de Kok de figuratie helemaal losgelaten te hebben. Zijn landschappen zijn dynamische kleurvelden geworden. Het is alsof hij zijn landschap een kwartslag gedraaid heeft, waardoor de horizon verticaal is komen te ‘staan’. Meestal werkt hij met twee kleurvlakken die elkaar ontmoeten aan een grens - een ‘verticale horizon’ - die steevast onder spanning staat.
In een van zijn werken is die verticale grens geschilderd op een vermoedelijk gele grondlaag, waarop het vuilroze en fletsblauwe kleurvlak elkaar ontmoeten en zo een rafelige, anderskleurige rand doen ontstaan: noem het - met een figuratieve blik - ‘een oplichtende einder’. Ook in de andere schilderijen is de grens tussen de kleurvlakken een nadrukkelijke, driftig geborstelde streep. Subtiele, uitwaaierende verfsporen lijken daarbij de zwaartekracht te trotseren.
Geen van die kleurvlakken is echt monochroom geschilderd. De verf mag dan glad uitgestreken zijn met nauwelijks zichtbare borsteltrekken, in de kleur wolken allerlei tinten op die restanten lijken te suggereren van heuvels en dalen. Voor nog meer dynamiek zorgt Michaël de Kok door aan de rand van sommige schilderijen schuine, anders geschakeerde kleurpartijen aan te brengen. Eén enkele keer scheidt de schilder zijn twee kleurvlakken radicaal, door op twee afzonderlijke doeken te werken die hij met een tussenruimte van hooguit twee centimeter pal naast elkaar hangt.
Hoewel het oeuvre van Barnett Newman ons voor de geest komt, legt Michaël de Kok duidelijk een persoonlijke zoektocht af. Het lijkt erop dat de schilder meer vrijheid wil veroveren en het figuratieve beeld zoveel mogelijk heeft losgelaten om zich helemaal uit te leven in de verf, die hij meesterlijk en in al haar subtiele schakeringen laat oplichten.
Deze tekst is een bewerkte versie van een artikel van Eric Rinckhout dat eerder verscheen in (H)art Magazine (nr. 167, 23 februari 2017)
Maar vergis u niet: hoewel Michaël de Kok zijn schilderijen baseerde op werkelijke landschappen, ging het hem niet om topografisch of klimatologisch exacte weergaven. Hij schilderde uit het hoofd. Zijn landschappen zijn altijd herinneringen en dromen geweest: ‘na-beelden’, verkenningen in verf, een ode aan de vrijheid van de geest en van het schilderen.
In zijn jongste schilderijen lijkt Michaël de Kok de figuratie helemaal losgelaten te hebben. Zijn landschappen zijn dynamische kleurvelden geworden. Het is alsof hij zijn landschap een kwartslag gedraaid heeft, waardoor de horizon verticaal is komen te ‘staan’. Meestal werkt hij met twee kleurvlakken die elkaar ontmoeten aan een grens - een ‘verticale horizon’ - die steevast onder spanning staat.
In een van zijn werken is die verticale grens geschilderd op een vermoedelijk gele grondlaag, waarop het vuilroze en fletsblauwe kleurvlak elkaar ontmoeten en zo een rafelige, anderskleurige rand doen ontstaan: noem het - met een figuratieve blik - ‘een oplichtende einder’. Ook in de andere schilderijen is de grens tussen de kleurvlakken een nadrukkelijke, driftig geborstelde streep. Subtiele, uitwaaierende verfsporen lijken daarbij de zwaartekracht te trotseren.
Geen van die kleurvlakken is echt monochroom geschilderd. De verf mag dan glad uitgestreken zijn met nauwelijks zichtbare borsteltrekken, in de kleur wolken allerlei tinten op die restanten lijken te suggereren van heuvels en dalen. Voor nog meer dynamiek zorgt Michaël de Kok door aan de rand van sommige schilderijen schuine, anders geschakeerde kleurpartijen aan te brengen. Eén enkele keer scheidt de schilder zijn twee kleurvlakken radicaal, door op twee afzonderlijke doeken te werken die hij met een tussenruimte van hooguit twee centimeter pal naast elkaar hangt.
Hoewel het oeuvre van Barnett Newman ons voor de geest komt, legt Michaël de Kok duidelijk een persoonlijke zoektocht af. Het lijkt erop dat de schilder meer vrijheid wil veroveren en het figuratieve beeld zoveel mogelijk heeft losgelaten om zich helemaal uit te leven in de verf, die hij meesterlijk en in al haar subtiele schakeringen laat oplichten.
Deze tekst is een bewerkte versie van een artikel van Eric Rinckhout dat eerder verscheen in (H)art Magazine (nr. 167, 23 februari 2017)
Kunstwerken
Articles
Media
Highlights
Over de kunstenaar
In collectie van
Tentoonstellingen
Marktpositie
CV
Aangeboden kunstwerken van Michaël de Kok
Media
Interview met Michaël de Kok naar aanleiding van zijn solotentoonstelling in Museum De Pont, Tilburg (Omroep Tilburg, november 2018)
Tentoonstellingen
Marktpositie
Michaël de Kok heeft zijn blik lange tijd op België gericht. Hij groeide op met het werk van Vlamingen als Rik Wouters, Gustaaf Desmet en Permeke. Het figuratieve werk waarmee hij met name in België, maar ook in Nederland, bekendheid geniet, heeft in de afgelopen jaren plaats gemaakt voor abstract werk waarin hij op zoek gaat naar de essentie van kleur en licht. Aan met name dit recente werk heeft Museum De Pont, Tilburg van november 2018 tot februari 2019 een tentoonstelling gewijd in de Podiumzaal.
CV
Opleiding | Education
Akademie St. Joost, Breda
Rijksakademie, Amsterdam
Solo Exhibitions
2019 Museum De Pont, Tilburg (NL)
2018 Campo, Antwerp (BE)
2017 Roberto Polo Gallery, Brussels (BE)
2014 Roberto Polo Gallery, Brussels (BE). Catalogue; “Oneiric Landscapes”
2012 Galerie Geukens&DeVil, Knokke (BE)
Galerie Fred Lanzenberg, Brussels (BE)
2011 Galerie Fred Lanzenberg, Brussels (BE)
Bertrand Delacroix Gallery, New York (US)
2010 Studio van Dusseldorp, Tilburg (NL)
Skylines, Galerie Geukens&DeVil, Antwerp (BE). Monography
2009 Gallery La Courette, Durfort (FR)
Galerie Fred Lanzenberg, Brussels (BE)
2008 Landschapsbeelden, Museum de Wieger, Deurne (NL). Retrospective
1st Floor Gallery Ottilia Pribilla, Antwerp (BE)
2007 Galerie Legiokunst, Tilburg (NL)
1st Floor Gallery, Antwerp (BE)
2006 Gallery La Courette, Durfort (FR)
Art Amsterdam, Amsterdam (NL)
1st Floor Gallery, Antwerp (BE)
2005 Indian Caps, Antwerp (BE). Curator; Florent Bex
Galerie Het Vijfde Huis, Antwerp (BE)
Galerie Hein Elferink, Staphorst (NL). Catalogue
Bibliotheek Lier (BE). Curator; Florent Bex
2004 Galerie Het Vijfde Huis, Antwerp (BE)
2002 Galerie Kusseneers, Lier (BE). Catalogue
2000 LUMC Galerie, Leiden (NL)
1995 Galerie Witteveen, Amsterdam (NL)
1990 Galerie Kokon, Tilburg (NL)
1987 Galerie N. de Vreeze, Amsterdam (NL)
1986 Galerie N. de Vreeze, Amsterdam (NL)
Group Exhibitions
2019 Group Exhibition, Museum St. Wendel (DE)
2018 A View, Gallery Zwart Huis, Knokke (BE)
139 x Nothing But Good, PARK Tilburg (NL)
2015 A Belgian Politician, Marion De Cannière Gallery, Antwerp (BE)
Summer, Roberto Polo Gallery, Brussels (BE)
2014 Nothing but good live, Park 013, Tilburg (NL)
2013 Kunsthalle, Athens (GR)
2012 Horizons, Bertrand Delacroix Gallery, New York (US)
Hedendaags Arcadie, Luycks Gallery, Tilburg (NL)
2011 Yves Beaumont, Stefan Vanfleteren, Karel Dierickx, Michaël de Kok, Ververs Gallery, Amsterdam (NL)
2010 Nachtleven, Museum de Wieger (NL)
2009 Land-Inzicht, Monumental, Bornem (BE)
2008 Visual Moods, SCHUNCK, Heerlen (NL)
2007 Mijn Laatste Oordeel, Stedelijk Museum Leiden (NL)
Selectie uit Mupi project, Museum De Wieger, Deurne (NL)
2005 Toonbeelden, De Pont, Tilburg (NL)
De Ruimtelijke Ordening, Catalogus Zes Landschapschilders van nu, Stadsmuseum, Woerden (NL)
Lineart, Gallery Hein Elferink, Gent (BE)
Galerie Art Point Mol (BE); curator Florent Bex
2004 Oneindige Landschappen, Slot Zeist, Zeist (NL) and Loods 6, Amsterdam (NL). Catalogue
2003 Art Athena, Athene (GR)
2002 Galerie Kusseneers, Brussels (BE)
2001 Licht Lucht en Drama, Werken uit de collectie van het museum, Stedelijk Museum Leiden (NL)
1998 Faxx, Tilburg (NL)
1994 C.B.K, Leiden (NL)
1987 Galerie N. de Vreeze, Amsterdam (NL)
1986 Galerie N. de Vreeze, Amsterdam (NL)
Public collections
Stedelijk Museum De Lakenhal, Leiden (NL)
Museum Schunk, Heerlen (NL)
The New Art Gallery, Walsall (UK)
Akademie St. Joost, Breda
Rijksakademie, Amsterdam
Solo Exhibitions
2019 Museum De Pont, Tilburg (NL)
2018 Campo, Antwerp (BE)
2017 Roberto Polo Gallery, Brussels (BE)
2014 Roberto Polo Gallery, Brussels (BE). Catalogue; “Oneiric Landscapes”
2012 Galerie Geukens&DeVil, Knokke (BE)
Galerie Fred Lanzenberg, Brussels (BE)
2011 Galerie Fred Lanzenberg, Brussels (BE)
Bertrand Delacroix Gallery, New York (US)
2010 Studio van Dusseldorp, Tilburg (NL)
Skylines, Galerie Geukens&DeVil, Antwerp (BE). Monography
2009 Gallery La Courette, Durfort (FR)
Galerie Fred Lanzenberg, Brussels (BE)
2008 Landschapsbeelden, Museum de Wieger, Deurne (NL). Retrospective
1st Floor Gallery Ottilia Pribilla, Antwerp (BE)
2007 Galerie Legiokunst, Tilburg (NL)
1st Floor Gallery, Antwerp (BE)
2006 Gallery La Courette, Durfort (FR)
Art Amsterdam, Amsterdam (NL)
1st Floor Gallery, Antwerp (BE)
2005 Indian Caps, Antwerp (BE). Curator; Florent Bex
Galerie Het Vijfde Huis, Antwerp (BE)
Galerie Hein Elferink, Staphorst (NL). Catalogue
Bibliotheek Lier (BE). Curator; Florent Bex
2004 Galerie Het Vijfde Huis, Antwerp (BE)
2002 Galerie Kusseneers, Lier (BE). Catalogue
2000 LUMC Galerie, Leiden (NL)
1995 Galerie Witteveen, Amsterdam (NL)
1990 Galerie Kokon, Tilburg (NL)
1987 Galerie N. de Vreeze, Amsterdam (NL)
1986 Galerie N. de Vreeze, Amsterdam (NL)
Group Exhibitions
2019 Group Exhibition, Museum St. Wendel (DE)
2018 A View, Gallery Zwart Huis, Knokke (BE)
139 x Nothing But Good, PARK Tilburg (NL)
2015 A Belgian Politician, Marion De Cannière Gallery, Antwerp (BE)
Summer, Roberto Polo Gallery, Brussels (BE)
2014 Nothing but good live, Park 013, Tilburg (NL)
2013 Kunsthalle, Athens (GR)
2012 Horizons, Bertrand Delacroix Gallery, New York (US)
Hedendaags Arcadie, Luycks Gallery, Tilburg (NL)
2011 Yves Beaumont, Stefan Vanfleteren, Karel Dierickx, Michaël de Kok, Ververs Gallery, Amsterdam (NL)
2010 Nachtleven, Museum de Wieger (NL)
2009 Land-Inzicht, Monumental, Bornem (BE)
2008 Visual Moods, SCHUNCK, Heerlen (NL)
2007 Mijn Laatste Oordeel, Stedelijk Museum Leiden (NL)
Selectie uit Mupi project, Museum De Wieger, Deurne (NL)
2005 Toonbeelden, De Pont, Tilburg (NL)
De Ruimtelijke Ordening, Catalogus Zes Landschapschilders van nu, Stadsmuseum, Woerden (NL)
Lineart, Gallery Hein Elferink, Gent (BE)
Galerie Art Point Mol (BE); curator Florent Bex
2004 Oneindige Landschappen, Slot Zeist, Zeist (NL) and Loods 6, Amsterdam (NL). Catalogue
2003 Art Athena, Athene (GR)
2002 Galerie Kusseneers, Brussels (BE)
2001 Licht Lucht en Drama, Werken uit de collectie van het museum, Stedelijk Museum Leiden (NL)
1998 Faxx, Tilburg (NL)
1994 C.B.K, Leiden (NL)
1987 Galerie N. de Vreeze, Amsterdam (NL)
1986 Galerie N. de Vreeze, Amsterdam (NL)
Public collections
Stedelijk Museum De Lakenhal, Leiden (NL)
Museum Schunk, Heerlen (NL)
The New Art Gallery, Walsall (UK)
Gratis Online Magazine
Artikelen, interviews, shows & events. Wekelijks bezorgd in uw mailbox.