Ariane Hughes is een Brits/Australische schilder die momenteel in Londen is gevestigd. Hughes studeerde in 2019 af aan de Universiteit van Camberwell in Londen en behaalde een bachelordiploma in schilderkunst. Het jaar na haar afstuderen bracht ze door in Milaan, waar ze de beeldhouwer Dario Ghibaudo assisteerde. Hughes heeft voornamelijk deelgenomen aan verschillende groepstentoonstellingen, maar ze heeft ook solotentoonstellingen gehad in Berlijn en Los Angeles. Haar werk is onder andere te zien geweest in The Hole in Los Angeles en Brussel, en Guts Gallery in Londen. Naast het tentoonstellen van haar werken heeft ze ook twee shows in Londen samengesteld.
Intricate, sensueel, absurd: dit zijn enkele woorden die gebruikt kunnen worden om de schilderijen van Ariane Heloise Hughes te beschrijven. Door processen van objectivering, fragmentatie en amplificatie houden haar schilderijen een spiegel voor aan het tijdperk van het digitale beeld en de online kijkruimte. Door vaak banale en onbewust bekende verhalen te appropriëren in een visuele omgangstaal vol ongewone en overdreven vormen, creëren de surrealistische voorstellingen van Hughes een wereld die de kijker wil betrekken, hen bezighoudt in een proces van actief kijken en contemplatief nadenken.
Het vrouwelijk naakt is een terugkerend onderwerp in het werk van Hughes, en ze gebruikt het vrouwelijk lichaam als een schilderachtige trope om een ironisch commentaar te leveren op de huidige cultuur van voyeurisme en de voortdurende idealisering van zelfrepresentatie online. Door anachronistische objecten en elementen, vervormingen van schaal en gebruik van kleur eigent Hughes haar reflecties van het heden toe in traditionele en nieuwsgierige omgevingen. Door tegelijkertijd de kunstmatigheid van het beeld te benadrukken en het te presenteren als waarheid door naturalistische weergaven, reflecteert Hughes op de functie van sociale media - de precessie van het simulacrum.
Hughes' schilderijen zijn doorgaans geïnspireerd door haar persoonlijke observaties, zowel offline als online. Ze registreert en fotografeert elementen van het dagelijks leven, vaak zelfs screenshots van afbeeldingen gepost door anonieme Instagram-gebruikers, en verwijst naar deze verzamelde foto's bij het samenstellen van nieuwe composities. Door haar praktijk verheft Hughes deze alledaagse foto's tot iets meer, waarmee zij ze overbrengt naar het domein van de beeldende kunst en een tastbare ruimte van haar eigen making. Haar doeken worden levendig gemaakt met lagen verf en kleur, materialiserend met nieuwe en ongebruikelijke visuele diepten en met een kenmerkende tactiele kwaliteit.
Diep betrokken bij de esthetiek en geschiedenis van het surrealisme, put Hughes in haar schilderijen uit en overdrijft ze het samenspel tussen het echte en het onwerkelijke, waardoor hun lezing zich tegelijkertijd vertakt en versterkt. Ze gebruikt traditionele artistieke technieken om haar publiek opnieuw te betrekken bij de daad van het kijken, ons aanmoedigend om na te denken over online gewoonten en het passieve verbruik van beelden in onze digitale wereld van vandaag.