Belgische kunstenaar Wim Legrand, geboren in 1978, woont en werkt in Johannesburg, Zuid-Afrika. Legrand biedt een speelse kijk op de paradoxale vreemdheid van de alledaagse realiteit, terwijl hij commentaar geeft op onze postmoderne toestand als slachtoffers van de overvloed aan informatie en nieuwsfeeds. Gewone en vergetelijke objecten leiden het vertrouwde naar eigenaardige allegorische verhalen, waar het verleden vervaagt met het heden en feit met fictie - scènes instellen in een liminale zone, in het onbelemmerde "nu" van een droom, betekenissen net buiten bereik en voortdurend open voor interpretatie. Legrand combineert schilderkunst met tekeningen, cartoons en popcultuur met esthetische verwijzingen naar de Noord-Europese geschiedenis van de schilderkunst en de surrealistische tradities - de postmoderne wereld overgelegd op de kunsthistorische sfeer waarin hij is opgegroeid.
De alledaagse allegorieën van Legrand zijn bedrieglijk humoristisch en onschuldig; men kan niet anders dan onrust onder het oppervlak voelen. Evenzo maskeert de onomatopee titel van de show, met zijn lichtzinnige fonetica, de serieuzere connotaties van zulke commotie.