Geboren in Spanje in 1978, studeerde Alberto Romero Schone Kunsten in Barcelona.
Hij studeerde af in 2004 en gaf daarna les in tekenen en anatomie in deze gerenommeerde school.
Zwevend tussen tekenen en schilderen, haalde Alberto Romero invloeden uit grote Spaanse meesters zoals Velázquez, maar ook uit andere grote hedendaagse schilders zoals Antonio Lopez Garcia. Door zijn belangstelling voor het lichaam en de verhoudingen lijkt zijn werk veel op dat van de Zwitserse beeldhouwer Giacometti.
Het onderwerp dat hem het meest inspireert is zichzelf. Een onuitputtelijk thema, volgens hem omdat het ontoegankelijk is en hem daarom aanspoort zijn schilderkunst voortdurend te vernieuwen. Een mysterieuze filosofie leidt het grootste deel van zijn artistiek onderzoek als een oneindige lus.
Hij is zich bewust van zijn sociale status en daarom maakt Romero gebruik van deze bevoorrechte situatie. Hij is gefascineerd door zijn omgeving, de echte wereld laat zijn verbeelding de vrije loop. Hij ziet de omgeving als een bron van angst of bewondering.
Zijn schilderijen hebben meestal een uniek thema. Eenvoudige en basale voorwerpen staan centraal, midden in het beeld, op een verfijnd doek door vorm en kleuren, met nadruk op pastelkleuren. Tomaten, ham of zelfs pompoen staan vaak in de schijnwerpers, in een eenvoudige compositie, zonder opsmuk door decor of achtergrond.
Alberto Romero exposeerde voor het eerst in 2002 in Barcelona, daarna in Madrid, Sevilla en tenslotte in Straatsburg en Genève.