Hoewel Marjolein van Haasteren (1967) met recht een natuurtalent genoemd mag worden, is ze tevens geschoold aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Ze woont en werkt in Leiden. Haar indrukwekkende en consistente oeuvre laat een surrealistisch landschap zien. Vloeibare en transparante beelden. Haar werk ziet er aantrekkelijk en ruim uit. Beelden die opdoemen en verdwijnen. Bíjna surrealistisch, als beelden die we vanuit onze ooghoeken zien, op de rand van bewustzijn.
Romantiek à la Marjolein van Haasteren.
Marjolein van Haasteren ontwikkelde haar werk door middel van controle en technische kwaliteit. Haar werken zijn thematisch georganiseerd rondom landschap en architectuur; epische landschappen die hun wortels in de realiteit vinden. Ze beheerst haar vaardigheden, maar is ook nieuwsgierig naar de kracht van de illusie van verf. Dat, in combinatie met haar interesse in een bepaalde soort beleving van het landschap, maakt haar werk speciaal. De benadering vereist tijd en duidelijke observatie.
De diepte in het werk van Van Haasteren zorgt voor het opmerkelijke ruimtelijke effect wat haar werk intrigerend maakt. Het timbre van het kleurenpalet in combinatie met het ruimtelijke effect bepalen de eigenzinnigheid van het werk.
Transparantie en waanbeelden, een zwaarte die werkt als een opluchting voor de kijker. Het kunstwerk ziet er aantrekkelijk en ruim uit. Beelden die opdoemen en verdwijnen. Haar schilderijen zijn bíjna surrealistisch, als beelden die we vanuit onze ooghoeken zien, op de rand van bewustzijn.
Fragment uit een tekst van Allart Lakke, 2012