Carmine Antonio Iacolare, van Italiaanse en Oostenrijkse afkomst, is een jonge beeldende kunstenaar. Ongeveer twee jaar geleden verhuisde hij zijn woon- en werkplaats van het Duitse platteland naar de stad Antwerpen.
In zijn werk, of het nu gaat om zijn met beschermende materialen bewerkte schilderijen, zijn droge naald etsen, collages of zijn experimentele analoge zwart-wit fotografie, is de metamorfose die hij wezenlijk en uiterlijk nastreeft niet te overzien. Deze voortdurende beweging, dit onbehagen wordt tot confrontatie gebracht in zijn performances, waarbij de kunstenaar in vlees en bloed optreedt als het werk zelf, onderwerpen aansnijdt, vragen stelt en zich inlaat met de fysieke wereld naast de witte galerijmuren.
Voor hem kan alles wat hij in zich opneemt gebruikt worden, en elke vermeende fout kan worden omgezet in iets waar men van kan leren. Vooral voor een experimenteel kunstenaar als hij, zijn de taal van het materiaal en de dagelijkse voorwerpen (soms gevonden op straat of in verlaten huizen) de interessante nuances die zijn doeken of kaders sieren, de kleine alledaagse huishoudelijke goederen die een vertrouwde associatie met de wereld en de werken die erin gecreëerd worden, te danken hebben. Sommige van zijn werken kunnen worden gezien als een personificatie van het natuurlijke proces, het toeval in het gebeuren van de creatie en in zekere zin een onzekerheid over wat het resultaat zou kunnen zijn van de ondernomen acties.