Michael Laube (1955, DE) overschrijdt op zijn eigen unieke manier de grenzen van de traditionele schilderkunst en zoekt in zijn werk naar verschillende dimensies van ruimte en tijd. De refractie en reflectie van het licht op de beschilderde acrylglasplaten, die vaak in lagen zijn gerangschikt, transformeren het werk in een multidimensionale gebeurtenis die keer op keer kan veranderen als je er langs loopt, waardoor elke absolute perceptie van Laube’s werken wordt uitgesloten. Laube's werken dagen de kijker uit om continu van perspectief te veranderen.