Messieurs Delmotte positioneert zich ergens tussen werkelijkheid en verbeelding, tussen genie en dilettantisme. Messieurs Delmotte, die zich onderscheidt door een formele dresscode, een pokerface-uitdrukking en zorgvuldig gekamd haar, presenteert zich als een zwierig personage (een dubbelganger) dat zijn publiek verrast met - onvoorspelbare en absurde - gebarenontdekkingen. En toch verraden zulke vrolijkheid en onzinnig gedrag een existentiële en poëtische opstand.