Collecties

Manuela Klerkx

(Bijna)naakt in de kunst

Het is zomer en velen van ons lagen of liggen nog steeds lekker te bakken in de zon. In zomertenue op een textielstrand of wellicht in Adam of Eva kostuum op een naaktstrand. Hoe dan ook denken we bij het woord ‘naakt’ in de eerste plaats aan een bloot lichaam dat in de meeste culturen gerelateerd wordt aan lust, seks, erotiek, jeugd, gevoelens van schaamte en/of schuld. Maar voor een kunstenaar ligt het vaak net iets gecompliceerder. Want naakt is niet altijd bloot. En daar wordt het interessant. Naakt voelen sommigen zich als ze geen stropdas om hebben terwijl anderen zich naakt voelen als ze zonder make-up de deur uitgaan. In deze Collectie bespreek ik het werk van kunstenaars die het thema naakt, of bijna, niet in letterlijke zin gebruiken maar als metafoor voor iets anders. Bijvoorbeeld om lichaamstaal te duiden (Aneta Bartos), de relatie tussen mens en natuur (Manjot Kaur), als onderdeel van een stilleven (Heddy-John Apeldoorn) of als resultaat van een spel tussen subject en object (Oona Bovri). Hoe dan ook is en blijft het naakt één van de meest kunstzinnige en prikkelende motieven die er zijn. Van de Prehistorie tot op de dag van vandaag. Maar net zo veranderlijk als het naakte lichaam is de betekenis die we eraan hechten. En waar vroeger monokini’s te bewonderen waren, zijn we op de meeste stranden weer terug naar de bikini. De onschuld en vrijheid van weleer hebben plaatsgemaakt voor de angst voor overschrijdend gedrag en conservatisme. Hopelijk blijft de kunst een vrijplaats voor (bijna)naakt en alles wat daarbij komt kijken.

Triptych I, 2021

Aneta Bartos

0 Media items ᛫ 11 Beschikbare kunstwerken

3 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen

Aneta Bartos’ fotoserie Family Portrait, uit 2020, trok veel aandacht omdat ze daarin de vader-dochter relatie vastlegde op een weliswaar natuurlijke maar tegelijkertijd tikje ‘uncanny’, controversiële manier. We zien hem, een ervaren bodybuilder in Speedo-achtige zwembroek en haar, in badkleding of lingerie, tezamen in haar geboorteland Polen. Hoewel ze in een streng katholieke omgeving opgroeide was bloot in haar familie geen taboe. En dat is te zien aan de ongedwongen manier waarop vader en dochter in elkaars fysieke aanwezigheid vertoeven. Niks mis mee, zou je denken en toch werpt hun gedrag vragen op: zij, een oudere man en een jonge vrouw, likken ijsjes; lopen hand in hand; luieren in de zon. Door de controversiële aspecten van hun relatie vast te leggen doorbreekt Bartos de grens tussen realiteit en fictie, het gewone en het ongewone. Ook in haar meest recente werk tast Bartos de grenzen af tussen het fysieke en het psychologische. Zo onderzoekt ze de instinctieve en dierlijke handelingen van een lichaam dat zich van zichzelf bewust wordt, dicht bij de natuur staat en geen taboes kent. Bartos beeldt haar onderwerpen vaak af in ongeremde poses in een droomachtige sfeer, als onderdeel van de natuur en los van de conventies en (seksuele) aannames waarmee wij gewoon zijn naar naakt kijken.

Vertegenwoordigd door Tommy Simoens

Stilleven met naakt, faun en duivel

Heddy-John Appeldoorn

0 Media items ᛫ 22 Beschikbare kunstwerken

1 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen

Heddy-John Appeldoorn (1975) - in 2004 en 2005 geselecteerd voor de Koninklijke prijs voor de Vrije Schilderkunst - begint zijn werk altijd met talloze, intuïtieve schetsen in Oost-Indische inkt. Uit tekeningen van droomwerelden, sprookjes, (mythische) dieren, stillevens en naargeestige wezens ontwikkelen zich de kleurrijke, expressieve schilderijen waarin de figuratieve elementen neigen naar abstractie. Mythes, vanwege hun verborgen boodschap, zijn voor hem een eindeloze bron van inspiratie. De boodschap is vaak universeel en in elke tijd anders te interpreteren. Op 24 juni 2012 schrijft Niek Hendrix in zijn blog ‘lost Painters’: “Het werk [van Heddy-John Appeldoorn, MK] is doorspekt met schilders gemak, vrolijke kleuren, speels gekwastel en vooral plezierig. Draken en heksenketels, ridders en kleine monstertjes, als uit sprookjes gelopen. En voor de verandering is dat een hele opluchting om te zien. Al is het maar om te zien hoe serieus en zwaarmoedig anderen zijn.” Inmiddels zijn we in 2023 en zien we hoe Apeldoorns schilderijen niet alleen virtuozer maar ook rijker aan betekenis zijn geworden. In ‘Stilleven met naakt, faun en duivel’ lijkt hij de verleiding (het naakt) te omarmen in een kleurrijk tafereel waarin duivel, faun en naakt niet boven of onder maar naast elkaar bestaan.

Vertegenwoordigd door #HEEJSTECK

While She Births an Ecosystem

Manjot Kaur

9 Media items ᛫ 9 Beschikbare kunstwerken

2 shows ᛫ 4 Highlights ᛫ 1 Aanbevelingen

Manjot Kaur (1989) is een interdisciplinaire kunstenaar die onderzoek doet naar de wijze waarop de mens zich ontwikkelt in relatie tot de natuur en overgeleverde geloven, culturen en tradities. Daarbij stelt zij zich de vraag in hoeverre oude verhalen bestaande waarden en normen in stand houden en zodoende onze blik op de hedendaagse problematiek ten aanzien van het klimaat en de ontwikkeling van de mens vertroebelen. Ze verzet zich tegen het idee van de mens als heer en meester van het universum en gelooft dat door een bewustzijns- of transformatieproces – dat ze wil blootleggen - deze hiërarchische manier van denken uiteindelijk zal verdwijnen. Kaur’s schilderijen bieden mogelijkheden voor een postqueer en post humane wereld waarin wezens - zowel mens als niet-mens - zich bewegen in de richting van een nieuwe vorm van leven. Zo probeert ze ecologische systemen en relaties van biologische organismen met hun niet-biologische omgeving te onderzoeken en nieuwe verhalen te creëren en te visualiseren waarin de verhouding tussen levende- en niet levende organismen gelijkwaardiger is. Kaur’s uiterst gedetailleerde en intieme schilderijen nodigen de toeschouwer uit om na te denken over de invloed van de sociale omgeving en het daarbij horende warden- en normenstelsel op de menselijke ontwikkeling. Thema’s als de vrouwelijke seksualiteit, erotiek, vruchtbaarheid en de betekenis van moederschap in de huidige tijd spelen daar als een rode draad doorheen.

Vertegenwoordigd door Galerie Caroline O'Breen

"Blonde, sweat and tears"

Oona Bovri

0 Media items ᛫ 2 Beschikbare kunstwerken

1 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen

De kunst van Oona Bovri beweegt zich ergens tussen fotografie en film, fictie en non-fictie, verleden en heden. Spelend met herinneringen aan haar jeugd – zowel verborgene als gekoesterde, donkere en lichte - geeft ze ons een kijkje in haar eigen leven; ergens tussen de herinneringen van het kind in haar en de interpretatie ervan als volwassene. Wat heeft daadwerkelijk plaatsgevonden en wat is perceptie? We zullen het nooit te weten komen omdat Bovri juist die vraag centraal stelt in haar werk dat daardoor tegelijk onthullend en verhullend is. Fotografeert ze haar naakte lichaam met haar eigen ogen? Als iets van haarzelf? Of fotografeert ze het door de ogen van een fictieve ander? En zo ja, hoe: als een vreemd object, iets dat er wel of niet mag zijn? Het element van raadselachtigheid wordt versterkt door het vage, impressionistische karakter van de foto’s geprint op zacht Hahnemühle Rag Fine Art foto papier.

Vertegenwoordigd door DEUSS Gallery / gastkunstenaar DMW Gallery

Delen

Actuele tentoonstellingen