Inloggen
Registreren
NL
Collecties
Manuela Klerkx
Kunst uit het leven gegrepen (I/II)
Iedereen weet wat een ‘readymade’ is: een industrieel voorwerp dat uit zijn alledaagse context wordt gehaald en in een artistieke omgeving zoals een museum wordt neergezet waardoor het tot kunstwerk wordt bestempeld. Marcel Duchamp introduceerde dit concept aan het begin van de 20e eeuw en sindsdien is het hergebruik of herplaatsen van ‘objets trouvés’ door talloze kunstenaars in min of meer extreme vormen overgenomen. Sinds de Pop Art is het geïndustrialiseerde object zo ongeveer heilig verklaard waardoor het, gesterkt door de opkomst van de conceptuele kunst, een grote vlucht nam binnen de hedendaagse kunst. We kennen allemaal de Campbell soepblikken van Warhol; de uitvergrote alledaagse gebruiksobjecten van Claes Oldenburg zoals de schroef, de wasknijper of de tandenborstel; de ‘inflatable’ hond van Jeff Koons en de opgezette dieren van Damien Hirst. De Israëlische, in de VS woonachtige kunstenaar Haim Steimbach, legde zich vanaf het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw toe op het selecteren en ordenen van industriële objecten. Zo verkende hij de psychologische, esthetische, culturele en rituele aspecten van alledaagse objecten én hun context. Zijn invloed is tot op heden aanwezig in het werk van kunstenaars die, bewust of onbewust, de ‘waarde’ van een bestaand object, kledingstuk of gebruiksvoorwerp onderzoeken, aanpassen of hergebruiken. En dat dat kan leiden tot humoristische en absurdistische kunst maar ook tot kunst die aanzet tot nadenken over onze gedragspatronen, ons verleden en onze toekomst. Vandaag deel één van de tweedelige serie ‘Kunst uit het leven gegrepen’.
1 Media items ᛫ 7 Beschikbare kunstwerken
4 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
‘Dont’t treat life as a waiting room’, ‘Self care gets boring very quickly’, ‘Freedom day my arse’. Zomaar wat uitspraken op een aantal aan elkaar gestikte, gebruikte theedoeken. Borduursels uit ‘oma’s tijd’ en maatschappijkritische teksten die de in Londen woonachtige kunstenaar Alke Schmidt (1964) toevoegt aan de geometrische patronen van oude, blauw, wit, rood gekleurde en verwassen tekendoeken. Schmidt heeft een grote belangstelling voor sociale en ecologische ontwikkelingen en houdt zich bezig met de vraag hoe wij, als makers en/of burgers, met ons verleden omgaan. Daarvoor doet ze onderzoek naar historische museumcollecties en erfgoedsites en de vragen die daar omtrent ontstaan verwerkt ze o.a. in haar schilderkunst. Daarbij maakt ze vaak gebruik van reeds bestaande decoratieve patronen en afbeeldingen op stoffen, stiksels of prints die ze gebruikt vanwege hun historische, culturele of symbolische connotaties en de associaties die ze oproepen. Schmidt’s werk plaatst hedendaagse kwesties en observaties in een historische context en weerspiegelt daarmee haar overtuiging dat we ons met het verleden moeten bezighouden om de wereld van vandaag te begrijpen - en te verbeteren.
Vertegenwoordigd door PontArte
Vertegenwoordigd door PontArte
3 Media items ᛫ 14 Beschikbare kunstwerken
9 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
De kunstwerken van de Belgische kunstenaar Johan de Wit (1960) zijn gemaakt van papier, versterkt met harsen en verrijkt met ijzerpoeders en pigmenten. De technische beheersing van de kunstenaar is verbazingwekkend en tegelijk subtiel. Zijn kunstwerken roepen op het eerste gezicht een associatie op met een bestaand en bekend voorwerp, totdat je je realiseert dat ze veel ‘stiller’, serener en tijdlozer zijn. Logo’s en scancodes ontbreken en plotseling realiseren we ons dat we naar iets kijken dat buiten de werkelijkheid staat. Er sijpelt melancholie en zwaarte door zijn werk, zoals door de stillevens van Morandi. Maar ook humor, troost en zorgzaamheid. De Wit zet de tijd als het ware stil, alsof hij je met zijn werk wil uitnodigen om een moment van rust te nemen. Je even los te maken van de hectiek van alledag en je toevlucht te nemen tot de poëtische kant van het leven. Heel stil. Met weinig kleur. Zonder details. Zonder geluid.
Vertegenwoordigd door Galerie Ramakers / Rutger Brandt Gallery
Vertegenwoordigd door Galerie Ramakers / Rutger Brandt Gallery
0 Media items ᛫ 9 Beschikbare kunstwerken
2 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand. Van Servaas is het een kleine stap naar het werk ‘Zeespiegel’ van Kamagurka (aka Luc Zeebroek, 1956). We zien een nette meneer (Kamagurka zelf) die de knoopjes van zijn witte overhemd dichtdoet terwijl hij in de spiegel kijkt en daarin niet alleen zichzelf, maar ook het getekende hoofd van een man die in zee dreigt te verdrinken, ziet. Alsof de kunstenaar wil zeggen dat we niet ontkomen aan onszelf, noch aan de dreigende klimaatramp, en dat we onszelf eens goed in de spiegel moeten bekijken. ‘Showing but not telling’ is het credo van Kamagurka en daarmee weet hij als geen ander controversiële aspecten uit het dagelijks leven op de korrel te nemen en daarmee de gehele mensheid. Zonder moralisme maar met een flinke dosis humor houdt hij ons een spiegel voor. Met zijn onbetwistbare tekentalent blinkt Kamagurka uit in het schetsen van tragikomische situaties die de ‘condition humaine’ weergeven zoals alleen een Belg dat kan: met gevoel voor het absurde en met lichte smart. Kamagurka geniet grote bekendheid als cartoonist, theater- en televisiemaker en zanger maar in feite is hij een multidisciplinaire kunstenaar. Er is geen onderwerp, situatie of typetje dat hij tekent, speelt of anderszins neerzet of het wordt onmiskenbaar een ‘Kamagurka’. En als dat geen kunst is…
Vertegenwoordigd door Christian Ouwens Gallery
Vertegenwoordigd door Christian Ouwens Gallery