Inloggen
Registreren
NL
Collecties
Manuela Klerkx
La ‘Condition Humaine’ in vijf kunstwerken
Met zijn beroemde roman ‘La Condition Humaine’ won de Franse schrijver André Malraux (1901-1976) in 1933 de prestigieuze Prix Goncourt. De roman gaat over het menselijk tekort, de menselijke eenzaamheid en de bewustwording daarvan. Voor deze Collectie heb ik een aantal kunstenaars geselecteerd die evenals Malraux het menszijn op verschillende manieren onderzoeken. Bij de één speelt zich dat af op een spiritueel niveau en bij de ander op een satirisch of ludiek niveau. De één zoekt het antwoord in de relatie met het publiek en de ander juist niet. En al die verschillende interpretaties maken het onderwerp zo interessant. Door sommigen wordt Malraux, die de levensfilosofie van Nietzsche aanhing, beschouwd als een voorloper van het existentialisme, een 20e eeuwse filosofische stroming die de individuele vrijheid als begin en einde van de mens en zijn/haar verder zinloze bestaan beschouwde. In deze Collectie zien we hoe vijf verschillende kunstenaars zich verhouden tot thema’s als het individuele versus het collectieve, denken versus handelen, het leven versus de dood, het rationele versus het spirituele. Wat ze met elkaar delen is de zoektocht naar het hoe en waarom van het menszijn in relatie tot zichzelf, de ander en, in het geval van Jennifer Tee, het spirituele en kosmische.
2 Media items ᛫ 33 Beschikbare kunstwerken
8 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 2 Aanbevelingen
Wie toegang wil krijgen tot het rijke oeuvre van Jennifer Tee (1973) kan niet om The Soul in Limbo, een terugkerend thema in haar werk, heen. Tee’s ‘bezielde wereld’ is een metafoor voor een niet nader te definiëren plaats op de grens tussen het mogelijke en het onmogelijke, waar het conceptuele en het psychologische, het spirituele en het onaantastbare, het zintuiglijke en het symbolische samenkomen. Elementen uit de Chinese magie, hemellichamen, tulpen, boten en dodenmaskers verwijzen naar verschillende culturen en geschiedenissen en markeren de overgang tussen het leven en de dood. Tee’s werk bestaat uit sculpturen - waaronder keramiek - , collages, installaties en performances. Daarin worden het aardse en het kosmische met elkaar verbonden alsof ze de mens uit zijn/haar ‘condition humaine’ wil bevrijden door verder te kijken dan ons aardse, westerse bestaan.
Vertegenwoordigd door Galerie Fons Welters
Vertegenwoordigd door Galerie Fons Welters
2 Media items ᛫ 4 Beschikbare kunstwerken
0 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
De in Guadeloupe geboren en in Berlijn gevestigde kunstenaar Jimmy Robert (1975) onderzoekt evenals Tee processen en overgangen. In Robert’s geval tussen zien en gezien worden, taal en lichaam, lichaam en ruimte. Daarbij laat hij zich inspireren door zijn geestelijke voorouders als Marcel Duchamp, Margueritte Duras (met wie hij naar eigen zeggen een ‘obsessieve’ relatie heeft) en Josephine Baker, vertegenwoordigers van respectievelijke de conceptuele hedendaagse kunst en de feministische kunst en way of life die, volgens Roberts, de weg baande voor meer vrijheid binnen de performance kunst en de dans door taboes rond het menselijk lichaam, seksualiteit en aanrakingen te doorbreken. Hetgeen eveneens leidde tot meer crossovers tussen verschillende disciplines. Door gebruik te maken van het werk van belangrijke denkers, schrijvers, filmmakers en kunstenaars in zijn performances - altijd in nauwe samenwerking met anderen - laat Roberts zien hoe gelaagd de ‘condition humaine’ in feite is; hoeveel kennis je moet hebben van begrippen als queer, kolonialisme, architectuur, verlangen, etc. om iets van de mens te begrijpen. Net zo belangrijk als het voor hem is om zich te voeden met literatuur, film, muziek en dans om tot de diepere lagen van ons bestaan door te dringen, is het voor de kijker om Roberts’ performances en choreografieën vanuit zijn/haar eigen blik te ondergaan en te interpreteren. Want alleen dan krijgt iemand inzicht in zijn eigen bestaan.
Vertegenwoordigd door Galerie Stigter Van Doesburg
Vertegenwoordigd door Galerie Stigter Van Doesburg
3 Media items ᛫ 41 Beschikbare kunstwerken
11 shows ᛫ 1 Highlights ᛫ 1 Aanbevelingen
Melanie Bonajo (1978) is kunstenaar, filmmaker, seksuologisch bodyworker, somatisch sekscoach, begeleider van knuffelworkshops en activist. Aan de hand van video’s, performances, foto’s en installaties - waarin blote lijven die druipen van de olijfolie, tepels die betast worden, een man die een boom berijdt, en een vrouw die wijdbeens staat te plassen niet worden geschuwd - onderzoekt Bonajo de ‘condition humaine’ als onderdeel van onze kapitalistische samenleving. Je zou hun (Bonajo is non-binair) werk kunnen definiëren als een poging om op een antikapitalistische wijze nieuwe vormen van samenleven en samenwerken te creëren waarin thema’s als seksualiteit, intimiteit en gevoelens andere betekenissen krijgen. De traditionele verdeling tussen mannen en vrouwen, natuur en technologie, zijn wellicht goed voor de economie maar leiden tot een gevoel van vervreemding en eenzaamheid, aldus Bonajo. We zouden, tegen de achtergrond van hun woorden, het menselijk tekort moeten zien als een onvermogen tot intimiteit, tot wezenlijk contact in een zich technologisch gezien steeds meer ontwikkelde wereld. Terwijl de wetenschap en de politiek zich bezig houden met economische en technologische vooruitgang staat Bonajo stil bij alternatieve en zachte manieren om je met ‘lichaam, hart en ziel’ thuis te voelen in deze wereld.
Vertegenwoordigd door AKINCI
Vertegenwoordigd door AKINCI
3 Media items ᛫ 16 Beschikbare kunstwerken
7 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 3 Aanbevelingen
De Brabantse kunstenaar Erik van Lieshout kan de ‘Condition Humaine’ alleen onderzoeken vanuit een grote persoonlijke betrokkenheid. In zijn - veelal provocerende - schilderijen, collages, tekeningen, installaties en videofilms komen grote thema’s als liefde, nationalisme, racisme en de maatschappelijke betekenis van kunst aan de orde. Het liefst stelt hij zichzelf en de ander confronterende vragen waarbij hij zichzelf en/of de ander niet spaart. Daarvoor onderzoekt hij een gemeenschap, een idee of context van binnenuit: door met de mensen te praten en er zelf op te reflecteren. Dat doet hij op satirische en ironische wijze waardoor de boodschap extra hard aankomt. De ‘ondraaglijke lichtheid van het bestaan’ brengt hij met een flair die je niet alleen aan het denken zet maar die de afstand tussen kunstenaar en publiek ook verkleint. Door zelf in bijna al zijn films - veelvuldig en van dichtbij gefilmd - aanwezig te zijn is het alsof je naast hem staat terwijl hij keuvelt over de dood, misbruik of corruptie alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. En eigenlijk is dat ook zo. Maar we zijn niet gewend om er zoals Van Lieshout over te praten: alsof de ‘condition humaine’ in al zijn tragiek één grote grap is. Maar dan wel een ‘sick joke’.
Vertegenwoordigd door Annet Gelink Gallery
Vertegenwoordigd door Annet Gelink Gallery
2 Media items ᛫ 3 Beschikbare kunstwerken
1 shows ᛫ 5 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
In een aflevering van Hollandse Meesters zien we hoe één van de twee zussen die samen het kunstenaarskoppel L.A. Raeven (1971) vormen haar zwangere zus natekent. Hun werk gaat over het feit dat ze niet uniek zijn maar een tweeling en er lange tijd voor hebben gekozen om letterlijk als een symbiotische tweeling met elkaar te leven en er hun werk van te maken. Een dergelijke keuze heeft grote gevolgen voor thema’s als zelfstandigheid, vrijheid en individualiteit. Door zichzelf tot onderwerp van hun kunst te maken en hetzelfde te eten, samen te wonen, samen te werken en samen beslissingen te nemen, hebben ze jarenlang, met zichzelf als onderwerp, de grenzen van de menselijke symbiose opgezocht. Totdat Liesbeth het niet langer volhield en Angelique niet anders kon dan de gevolgen daarvan te ondergaan. Het tweeling-zijn van beide zussen is de perfecte metafoor voor eenzaamheid en onvrijheid: een gesloten communicatief circuit waar je niet uit of in kunt. Op hun website staat te lezen: ‘Alles draait om de vraag waarom we eruitzien zoals we eruitzien. Wat wordt bepaald door onze genen en wat door onze omgeving? En hoe kunnen we dat veranderen? Ons werk heeft als leidmotief dat we onszelf als uitgangspunt nemen. […] We stellen ons voortdurend de vraag ‘Hoe word ik een uniek individu?’. En dat is precies waar hun werk overgaat. En in relatie tot de ‘Condition humaine’ wordt die vraag nog moeilijker te beantwoorden want wat is je lot, hoe maak je keuzes en neem je beslissingen als je identiteit zo nauw is verbonden met die van de ander: in hoeverre leid je dan je eigen leven of ook een beetje dat van de ander?
Vertegenwoordigd door Ellen de Bruijne Projects
Vertegenwoordigd door Ellen de Bruijne Projects