Inloggen
Registreren
NL
Collecties
Manuela Klerkx
Wounded Heart: zes textiele werken
Als je, nog maar een paar decennia geleden, als kunstenaar bij een galerie langsging en vertelde dat je met textiel werkte had je een grote kans dat ze je met een meewarige blik aankeken, zo van: “Oh, maar dat is geen serieuze kunstvorm.” of ‘Nee, wij zijn geen breiclubje’.
Toch waren er sinds het begin van de 20e eeuw ook al pioniers die met textiel werkten zoals Anni Albers (1899-1994), Louise Bourgeois (1911-2010) of de Italiaanse kunstenaar Alighiero Boetti (1940–1994) die inmiddels tot het canon van de westerse kunstwereld behoren. Wie kent de textiele naakte vrouwenlichamen met klosjes garen aan de tepels van Bourgeois niet? En wie heeft de kleurrijke, in Afghanistan gemaakte borduurwerken (arazzi) met woorden en wereldkaarten van Alighiero Boetti nooit gezien?
Een andere pionier op het gebied van textielkunst is de Duitse Rosemarie Trockel (1952) die in de jaren 80 stelling nam tegen de postmoderne, door witte mannen gedomineerde kunstwereld. Door wol - in monochrome of abstracte patronen - over een doek te spannen, haalde ze materiaal en de techniek uit de gebruikelijke context van ‘breiende huisvrouwen’ en accentueerde ze de beperkte visie op schilderkunst van de door mannen gedomineerde kunstwereld.
Met haar kunst daagde Trockel niet alleen de klassieke definitie van wat een schilderij is uit, maar vestigde ze ook de aandacht op de vrouwelijke seksualiteit en de rol van vrouwen in de samenleving. Een andere kunstenaar die al vroeg met textiel werkte is Berend Strik die zijn eerste solo tentoonstelling bij Fons Welters hield in 1990 en lange tijd de enige (mannelijke) Nederlandse kunstenaar was die werkte met naald en draad. Sinds het begin van de 21e eeuw zien we steeds meer – vrouwelijke én mannelijke - kunstenaars met textiel werken en de grote verscheidenheid in techniek en betekenis is indrukwekkend: van (wand)tapijten tot objecten - al dan niet met applicaties - en van borduursels tot open weefsels, de mogelijkheden zijn eindeloos. Waarvan akte.
2 Media items ᛫ 11 Beschikbare kunstwerken
6 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Het eerste werk dat in me opkomt is ‘Wounded Heart’ van de in 1987 op de Krim geboren kunstenares Natalia Grezina. Een poëtisch kunstwerkje waarin schoonheid en afschuw, liefde en dood op veelzeggende wijze samenkomen. In haar werk streeft Grezina naar een gemeenschappelijke taal tussen samenleving, individu en natuur. Met haar borduurtechniek slaagt ze erin verschillende materialen met elkaar te combineren. Ze weet in haar kunst een grote emotionele lading op te wekken door het scherpe contract tussen zachte en harde materialen en tussen verschillende kleuren en vormen.
(Vertegenwoordigd door Chrysalid Gallery)
(Vertegenwoordigd door Chrysalid Gallery)
2 Media items ᛫ 12 Beschikbare kunstwerken
3 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 1 Aanbevelingen
Het werk ‘Firmament’ van Emmeline de Mooij (1978, Delft) kan van de muur worden gehaald en als logeermatras dienst doen. Daarmee raken we meteen aan de kern van Mooij’s werk waarin ze op zoek is naar de verloren gegane verbintenis tussen de mens en zijn/haar omgeving. Zo maakte ze ook drie matrashoezen om te laten zien dat de mens behoefte heeft aan onderdak, aan ‘shelter’. Want wat betekent ‘kunst’ nu als je geen bed hebt en geen dak boven je hoofd? De Mooij hoopt met haar werk mensen te inspireren tot ‘zachte daden van verzet: gastvrijheid, slaap en herstel.’ Om de simpele reden dat gastvrijheid en het wegnemen van vrees bij de onbekende ander de hoogste vorm van kunst is.
(Vertegenwoordigd door andriesse eyck galerie)
(Vertegenwoordigd door andriesse eyck galerie)
0 Media items ᛫ 23 Beschikbare kunstwerken
1 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
De textiele objecten van Antoine Peters (1981, Vorden) zijn even vrolijk als veelzeggend. Zo zien we in het werk ‘Together’ een kluwen in elkaar verstrengelde benen alsof de kunstenaar wil zeggen dat samen zijn een vorm van aan elkaar vastzitten is; want ook al zou je willen, we kunnen als mensen niet los van elkaar. In zijn museale kunstinstallaties vullen mouwen en broekspijpen, van soms 280 meter lang, creaties waar de bezoekers zich letterlijk doorheen kunnen begeven. Deze ‘space garments’ hebben een ontregelend effect op de toeschouwer omdat ze, gemaakt van vervormde, uitgerekte, herhaalde, bijgesneden en opnieuw geconfigureerde kledingstukken, een andere blik op kleding en op driedimensionale kunst werpen. Door kleding uit de gebruikelijke context van een gebruiksartikel te halen en als ‘beeld’ in een museum te tonen biedt Peters niet allee een tegenwicht aan het consumentisme van de kledingindustrie, maar bevraagt hij tevens de betekenis van zowel de publieke (het museum, een galerie) als de individuele ruimte (het menselijk lichaam en de ervaring daarvan in een kunstomgeving).
(Vertegenwoordigd door Rademakers Gallery)
(Vertegenwoordigd door Rademakers Gallery)
2 Media items ᛫ 21 Beschikbare kunstwerken
6 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Mirjam Hagoort (1961, Rotterdam) creëert bouwsels van papier en textiel, verf en inkt, grafiet en glansgaren, was en glas. Gefascineerd door de strakke, minimalistische structuur van de moderne architectuur maakt ze abstracte weefsels waarin ritme en verhoudingen de boventoon voeren. Je zou kunnen zeggen dat Hagoort de driedimensionaliteit van de architectuur terugbrengt naar de tweedimensionaliteit van het ‘grid’ compleet met print, rafel en borduursel. Gebouwen lijken te zijn platgeslagen tot vlakken en lijnen; structuren die hun functionaliteit hebben verloren, een eigen leven leiden in het platte vlak en juist daardoor tot de verbeelding spreken.
(Vertegenwoordigd door Galerie van den Berge)
(Vertegenwoordigd door Galerie van den Berge)
Petra Laaper
0 Media items ᛫ 15 Beschikbare kunstwerken
4 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 2 Aanbevelingen
De kunstleren sculpturen van de Nederlandse kunstenares Petra Laaper verwijzen zowel naar archetypische totempalen en obelisken als naar beeldhouwwerken van modernistische en eigentijdse beeldhouwers als Jean Arp, Eva Hesse en Louise Bourgeois. Laapers sculpturen weerspiegelen haar onderzoek naar de aanwezigheid van het lichaam in de ruimte en naar de verschillende interacties, houdingen en vormen die het kan aannemen: van statisch naar dynamisch, van geïntegreerd naar onaangepast en van grappig naar ontroerend. Laaper combineert het maken van textiele sculpturen met installatie- en performance kunst die ze vervolgens vastlegt in fotografie en stop-motion film.
(Vertegenwoordigd door Contour Gallery)
(Vertegenwoordigd door Contour Gallery)