Inloggen
Registreren
NL
Collecties
Manuela Klerkx
Grootschalige sculpturen in 8 versies
Klein is fijn. En big is niet altijd better. Toch kan maat er in de beeldhouwkunst wel degelijk toe doen. Soms kan een simpele vergroting van een alledaags onderwerp al een daverend effect hebben, denk aan de oversized lepels, appelkrozen, ijsjes en zagen van de Zweeds-Amerikaanse kunstenaar Claes Oldenburg (1929-2022). Van oudsher bestaan beelden uit stevige en kostbare materialen zoals marmer, ivoor of hardsteen maar in de loop der eeuwen zien we hoe de waarde van het materiaal zelf onbelangrijker werd en uiteindelijk elk soort materiaal van beton tot gerecycled kunststof gebruikt werd. Naast de beeldhouwwerken uit één stuk bestaan er natuurlijk ook de plastieken waarbij de kunstenaar, op basis van mallen (gevuld met klei of was) of gietvormen (denk aan brons) maar ook aan de hand van metaal of staal haar of zijn eigen beelden creëert. In de loop van de 20e eeuw werden sculpturen abstracter - of bevatten abstracte onderdelen - en kregen soms een installatie-achtig karakter vanwege de afzonderlijke elementen waarmee ze werden opgebouwd, vanwege het aan rotting onderhevige materiaal waarmee ze werden gemaakt of omdat ze voor een specifieke locatie bedoeld waren (in-situ). De 20e eeuw kende veel grote beeldhouwers zoals Auguste Rodin, Camillle Claudel, Brancusi, Henry Moore, Niki de Saint Phalle, Charlotte van Pallandt, Barbara Hepworth, Giacometti, Donald Judd, Louise Bourgeois en vele anderen die - ieder op zijn/haar eigen wijze - een ware ‘beeldenstorm’ ontketenden. Voor deze collectie ga ik op zoek naar een aantal beeldenbestormers van nu.
0 Media items ᛫ 7 Beschikbare kunstwerken
2 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Maxime Brigou (1992) woont en werkt in Gent en is bekend van haar grootschalige sculpturen met sterk picturale invloeden. Want ondanks het feit dat ze zich de laatste jaren vooral focust op het maken van beeldhouwwerken en installaties, is haar verleden als schilder nooit ver weg. Brigou probeert het suggestieve, het vluchtige en ongedefinieerde, visueel en tastbaar te maken. Door elementen als tijd, ruimte en natuurlijk licht in haar werk te integreren lijkt het alsof haar beelden constant in beweging zijn. In haar laatste serie lijken de beelden op rotsblokken die gedeeltelijk aan het oog worden onttrokken door een soort ‘film’ die ze erover heen legt en die de aanblik verzacht.
(Vertegenwoordigd door FRED&FERRY)
(Vertegenwoordigd door FRED&FERRY)
7 Media items ᛫ 24 Beschikbare kunstwerken
2 shows ᛫ 1 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Lily van der Stokker (1954) kreeg internationale bekendheid met haar uitbundige, decoratieve tekeningen en monumentale muurschilderingen en installaties. Anna Tilroe zei onlangs nog over haar werk: ‘Het is pure vrouwenkracht in een softe vermomming.’ (De Telegraaf, 5 september 2022). In haar ogenschijnlijk softe maar tegelijkertijd rebellerende werk verwijst Van der Stokker naar thema’s als schoonheid, liefde en vriendelijkheid, maar ook naar kneuterigheid, gezelligheid en alledaagse bezigheden als schoonmaken of een doktersbezoek. Evenals veel van haar conceptuele collega’s gebruikt Van der Stokker vaak tekst in haar werk, maar dan wel met betrekking tot thema’s die not done zijn in de kunst of op zijn minst ongebruikelijk, denk aan onderwerpen als ouderdom of btw. Van der Stokkers frivole en decoratieve beeldtaal bestaande uit bloemen, wolken, krullen en guirlandes in zachte pasteltinten roept vragen op over wat we als typisch ‘vrouwelijk’ beschouwen. Ze speelt met cliché’s die buiten maar ook binnen de kunst spelen. Haar frisse, anarchistische werk is de antithese van de heersende normen over goede smaak, zonder enigerlei vorm van ironie of cynisme.
(Vertegenwoordigd door Galerie van Gelder)
(Vertegenwoordigd door Galerie van Gelder)
2 Media items ᛫ 33 Beschikbare kunstwerken
8 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 2 Aanbevelingen
Het eclectische en exotische oeuvre van Jennifer Tee (1973) bestaat uit sculptuur, installatie, performance, fotografie en collages als onderdeel van een ‘tussenstaat’ of, zoals zij het zelf noemt the soul in limbo. Deze ‘ziel van het ongewisse’ bruist van leven, is rusteloos terwijl het gevangen zit op een ondefinieerbare plek: een mentale, psychologische en fysieke ruimte op de grens van het mogelijke en onmogelijke, het aanwezige en afwezige. Tee onderzoekt thema’s als interculturele identiteit en de daartoe behorende verhalen en rituelen maar ook het dreigende verlies van de eigen identiteit of de eigen taal en de verwantschap met oorspronkelijke culturen. Het procesmatige karakter van Tee’s werk komt tot uiting in de wijze waarop media en disciplines, culturen en symbolen in elkaar overlopen. Daarvoor zijn haar intensieve samenwerkingen met andere kunstenaars, grafisch ontwerpers en architecten en kennis van ambachtelijke productieprocessen en tradities essentieel – zo reist ze regelmatig naar China om zich de eeuwenoude keramiektechniek eigen te maken. De installatie ‘Ether Plane Material Plane’ uit 2018 is een mooi voorbeeld van de wijze waarop Tee verschillende objecten, materialen en afbeeldingen laat samensmelten in één groot beeldhouwwerk bestaande uit ingelijste foto’s en keramieken objecten als ballen en lijnen, op informele wijze bevestigd aan een houten structuur. De toeschouwer kan niet anders dan zich afvragen wat de betekenis van al die objecten, vormen en constructies zijn. En daarvoor moeten we duiken in Tee’s wereld van Indonesische Tampan kleden, tulpenbollen, keramiek, tegels, tenten en tekeningen.
(Vertegenwoordigd door Galerie Fons Welters)
(Vertegenwoordigd door Galerie Fons Welters)
0 Media items ᛫ 21 Beschikbare kunstwerken
5 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Yvan Derwéduwé (1972) is gefascineerd door materialen (beton, buizen, hout en baksteen), objecten (van wc-papier tot bierkratten en van heiligenbeelden tot vogelkooien) die hij gebruikt voor het maken van fantasierijke beelden, soms bewust op het kitcherige af, maar altijd beeldend en verhalend. De ‘ready-mades’ of beelden en objecten die hij vindt, zet hij naar zijn hand door ze te bewerken of zelfs kapot te maken waardoor de oorspronkelijke betekenis ter discussie komt te staan of zelfs helemaal verdwijnt. Derwéduwé is ook bekend om zijn rijzige, plastic torens, de zogenaamde ‘Arnold van Soissons’ - naar de naam van een heilige - waarvoor hij met een gasvlam net zolang plastic kratten laat smelten tot de kleuren en materialen zich met elkaar vermengen, de herkenbaarheid van het oorspronkelijke object vrijwel is verdwenen en er een vrije, sculpturale kwaliteit ontstaat. Door deze techniek en het almaar schikken en te herschikken, construeren en deconstrueren van de losse elementen, biedt hij een andere blik op de werkelijkheid waarin leven.
(Vertegenwoordigd door De Wael 15)
(Vertegenwoordigd door De Wael 15)
Fran Van Coppenolle
0 Media items ᛫ 11 Beschikbare kunstwerken
1 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
De kleurrijke, vaak grote en zwevende beelden van Fran van Coppenolle (2000) suggereren gewichtloosheid en beweging. Ze lijken op gestolde, levende organismen bestaande uit een stalen skelet en een plantaardig of vleugelachtig lichaam van textiel. Van Coppenollle: ‘Ik ben bezig met het scheppen van vormen die aan fysieke wetmatigheden voldoen, ruimtelijke structuren met een interne logica die associaties oproepen met architectuur, fauna, flora, anatomie of medische objecten.’ Van Coppenolle leeft in en met de natuur, op haar familieboerderij in Wingene (BE) en zonder veel contact met de buitenwereld (ze maakt ook nauwelijks of geen gebruik van computer of smartphone). Haar werk is een ode aan de schoonheid van de natuur en een imaginaire wereld waarin esthetiek, zachtheid en tastbaarheid de boventoon voeren. Hoe groot haar beelden ook mogen zijn en welke vorm ze ook hebben, ze verrassen altijd vanwege de combinatie van herkenning en verwondering die ze oproepen. Was de wereld maar zo mooi en zacht als de beelden van Van Coppenolle.
(Vertegenwoordigd door Galerie Transit)
(Vertegenwoordigd door Galerie Transit)
Tom Volkaert
4 Media items ᛫ 0 Beschikbare kunstwerken
1 shows ᛫ 2 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
De eigenaardige sculpturale vormen van Tom Volkaert (1989) refereren vaak aan wat er zich in zijn geheugen afspeelt maar verwijzen ook naar spirituele en sjamanistische kwaliteiten. Gebruik makend van materialen als geëmailleerde keramiek, epoxy en geoxideerd metaal zoekt hij naar een uitgebalanceerde combinatie van verfijnd artistiek vakmanschap enerzijds en strategisch gebruik van toeval anderzijds. Veel van Volkaerts beelden bestaan uit cirkels op poten, door de kunstenaar ‘stuurwielen’ genaamd. Deze werken zijn – net als totems - symbolische en organische artefacten die kunnen optreden als beschermgeesten en ons in contact brengen met iets buitenaards of onze voorouders. Aan de randen en binnenin deze cirkels zijn verwrongen, spinnenwebachtige ledematen, ingewanden en ziekelijke satanische tongen zorgvuldig gerangschikt alsof de tijd even stilstaat. Volkaerts zogenaamde stuurwielen fungeren ook als totem voor zover ze zijn eigen leven en herinneringen symboliseren. Zo belichamen bepaalde kleuren specifieke persoonlijke herinneringen maar kunnen ze ook staan voor een collectief gebeuren. Het gebruik van grijsachtig roze voor de navelstreng en diep rood voor de placenta bijvoorbeeld refereert aan het geboorteproces dat we persoonlijk allemaal hebben doorgemaakt en als collectief met elkaar delen.
(Vertegenwoordigd door Everyday Gallery)
(Vertegenwoordigd door Everyday Gallery)