Inloggen
Registreren
NL
Collecties
Wouter van den Eijkel
Gallery Weekend Amsterdam - 6 nieuwe shows
Wie zaterdagmiddag een rondje langs de galeries maakte, kon op sommige plekken over de hoofden lopen. Na een sluiting van meer dan een maand, mochten galeries in Nederland hun deuren weer openen voor publiek; en dat publiek had er duidelijk zin in. Amsterdam Art maakte er samen met ruim 30 aangesloten galeries een feestelijk openingsweekend van. Hieronder een korte tour langs galeries die openden met een nieuwe tentoonstelling. De pandemie mag dan zijn retour zijn, hij is nog wel aanwezig in het werk van veel kunstenaars.
Miguel Angel Rios
3 Media items ᛫ 9 Beschikbare kunstwerken
2 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Als je vandaag de dag ergens heen moet en niet precies weet waar dat is, is de kans groot dat je een app gebruikt. Je kan je ervan uitgaan dat de kaarten compleet zijn en je naar je bestemming wijzen. Maar zijn historische landkaarten net zo compleet en neutraal? Immers, als de geschiedenis wordt geschreven door overwinnaars, geldt dat vast ook voor landkaarten.
Deze vermeende neutraliteit stelt de Argentijnse kunstenaar Miguel Angel Ríos ter discussie aan de hand van de eerste landkaarten van zijn gekozen vaderland, de Verenigde Staten.
In reactie op de viering van het 500-jarig jubileum van de ‘ontdekking van Amerika’ in 1992 begon Ríos zijn Mapas-serie. Waar 1492 voor de ene partij synoniem is voor een nieuw begin, staat het jaartal voor de andere kant symbool voor het begin van de koloniale overheersing.
De eerste koloniale kaarten zijn dan ook allesbehalve neutraal; ze zijn volledig gebaseerd op de overtuigingen van de koloniale machten en tonen de nederzettingen van de oorspronkelijke bewoners zelfs vaak niet. Door de inhoud van de kaart op een andere manier over de kaart te verspreiden, ontwricht Ríos zijn Mapas zodanig dat de afwezige gebieden zichtbaar worden. Andere Mapas ontnam hij het centrum waardoor deze meerdere oriëntatiepunten kregen om zo de vele perspectieven op het verleden te weerspiegelen die voorheen niet zichtbaar waren.
Miguel Angel Ríos – deterritorialization, AKINCI
Deze vermeende neutraliteit stelt de Argentijnse kunstenaar Miguel Angel Ríos ter discussie aan de hand van de eerste landkaarten van zijn gekozen vaderland, de Verenigde Staten.
In reactie op de viering van het 500-jarig jubileum van de ‘ontdekking van Amerika’ in 1992 begon Ríos zijn Mapas-serie. Waar 1492 voor de ene partij synoniem is voor een nieuw begin, staat het jaartal voor de andere kant symbool voor het begin van de koloniale overheersing.
De eerste koloniale kaarten zijn dan ook allesbehalve neutraal; ze zijn volledig gebaseerd op de overtuigingen van de koloniale machten en tonen de nederzettingen van de oorspronkelijke bewoners zelfs vaak niet. Door de inhoud van de kaart op een andere manier over de kaart te verspreiden, ontwricht Ríos zijn Mapas zodanig dat de afwezige gebieden zichtbaar worden. Andere Mapas ontnam hij het centrum waardoor deze meerdere oriëntatiepunten kregen om zo de vele perspectieven op het verleden te weerspiegelen die voorheen niet zichtbaar waren.
Miguel Angel Ríos – deterritorialization, AKINCI
1 Media items ᛫ 67 Beschikbare kunstwerken
14 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
County Road is de derde tentoonstelling van de Texaanse fotograaf met Nederlandse wortels bij Wouter van Leeuwen. Inmiddels mag Schutmaat internationaal op veel aandacht rekenen, hij trok Van Leeuwens aandacht voor het eerst met zijn eerste boek Greys the Mountain Sends (2014), een portret van een mijnbouwgemeenschap en de gevolgen van die mijnbouw op de lokale omgeving. Later bracht hij Good God Damn, een intiem verslag de laatste dagen die een onterecht veroordeelde vriend van de fotograaf in vrijheid doorbracht.
Tijdens de eerste lockdown voelde Schutmaat zich genoodzaakt zijn werkwijze drastisch aan te passen. Niet alleen werd reizen afgeraden, maar de mensen die hij doorgaans portretteert behoren dat deel van de Amerikaanse bevolking dat waarschijnlijk geen toegang tot de reguliere gezondheidszorg. Daarom besloot hij geen portretten te maken, maar landschappen in zijn directe omgeving te fotograferen. Van Leeuwen besloot de serie County Road ongelijst op te hangen, waardoor de prachtige grijstinten nog beter uitkomen en de verstilde landschappen je naar de strot grijpen zoals de lockdown dat ook deed.
Bryan Schutmaat – County Road, Galerie Wouter van Leeuwen
Tijdens de eerste lockdown voelde Schutmaat zich genoodzaakt zijn werkwijze drastisch aan te passen. Niet alleen werd reizen afgeraden, maar de mensen die hij doorgaans portretteert behoren dat deel van de Amerikaanse bevolking dat waarschijnlijk geen toegang tot de reguliere gezondheidszorg. Daarom besloot hij geen portretten te maken, maar landschappen in zijn directe omgeving te fotograferen. Van Leeuwen besloot de serie County Road ongelijst op te hangen, waardoor de prachtige grijstinten nog beter uitkomen en de verstilde landschappen je naar de strot grijpen zoals de lockdown dat ook deed.
Bryan Schutmaat – County Road, Galerie Wouter van Leeuwen
0 Media items ᛫ 11 Beschikbare kunstwerken
2 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Kunst en humor zijn niet altijd een voor de hand liggende combinatie; dat geldt ook voor kunst en sport. tegenboschvanvreden tikt ze allebei glansrijk af met Chance is logical; een groepstentoonstelling die zijn titel ontleend aan een van Cruyffs aforismen. Het idee achter de tentoonstelling met werk van Laurence Aëgerter, Guido Geelen, Kymani Ceder, Bertrand Cavelier en Josep Maynou is dat toeval bestaat en een dialoog tot stand kan brengen tussen de werken.
De show bevat naast een prachtige ode aan kroeshaar (The Crown van Kymani Ceder), een te gek videowerk rondom het thema verveling. Josep Maynous Untitled 2017-2019 bestaat uit geslaagde pogingen om sokken in een wasmand of achter een raam te gooien, schoenen over een straatnaambord, petjes op een kapstok of op een raamkozijn en een stuiterbal in bakje. Stuk voor stuk prestaties op zakformaat. De handelingen zijn voor iedereen herkenbaar en het aantal geslaagde pogingen is zo groot dat je je afvraagt hoeveel langer de film zou zijn nu we aantal lockdowns verder zijn.
Chance is logical – groepstentoonstelling, tegenboschvanvreden
De show bevat naast een prachtige ode aan kroeshaar (The Crown van Kymani Ceder), een te gek videowerk rondom het thema verveling. Josep Maynous Untitled 2017-2019 bestaat uit geslaagde pogingen om sokken in een wasmand of achter een raam te gooien, schoenen over een straatnaambord, petjes op een kapstok of op een raamkozijn en een stuiterbal in bakje. Stuk voor stuk prestaties op zakformaat. De handelingen zijn voor iedereen herkenbaar en het aantal geslaagde pogingen is zo groot dat je je afvraagt hoeveel langer de film zou zijn nu we aantal lockdowns verder zijn.
Chance is logical – groepstentoonstelling, tegenboschvanvreden
3 Media items ᛫ 23 Beschikbare kunstwerken
7 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 0 Aanbevelingen
Voor één van de hoogtepunten moet je naar Galerie Fons Welters. Shadow Tonics van Magali Reus bestaat onder andere uit een serie portretten van paddenstoelen: Knaves (archaïsch Engels voor ongehoorzame man). En inderdaad, Reus heeft de paddenstoelen zo gefotografeerd dat de ze allemaal een eigen persoonlijkheid lijken te hebben. Een benadering die haaks staat op onze gangbare waarneming van paddenstoelen als consumptiegoederen. Die kijk op paddenstoelen – en de natuur in het verlengde daarvan – heeft Reus ook in de Knaves verwerkt. Door letters en gewichten toe te voegen aan de afbeeldingen en op de lijsten te lassen, zijn de paddenstoelen tegelijk unieke persoonlijkheden en handelswaar.
Ook in het werk van Reus speelt de pandemie een grote rol. Tijdens de eerste lockdown overtuigde Reus’ moeder haar om te komen kijken naar een veld vliegenzwammen in het Haagse Bos. Ze fotografeerde ze. Eenmaal terug in Londen kon ze tijdens de lockdown geen kant op en besloot ze online verschillende soorten paddenstoelen te bestellen en deze te fotograferen.
De werken zouden eigenlijk te zien zijn in het Nasher Center in Dallas, maar die tentoonstelling werd door de pandemie telkens uitgesteld. Om toch een show in Dallas te hebben, kocht ze op Ebay een oude gouden gids van Dallas om de werken daar op willekeurige pagina’s in op te nemen. Deze ‘kaping’ van een fysieke plek resulteerde in het prachtige kunstenaarsboek Park Cities dat bij de galerie te koop is.
Magali Reus – Shadow Tonics, Galerie Fons Welters
Ook in het werk van Reus speelt de pandemie een grote rol. Tijdens de eerste lockdown overtuigde Reus’ moeder haar om te komen kijken naar een veld vliegenzwammen in het Haagse Bos. Ze fotografeerde ze. Eenmaal terug in Londen kon ze tijdens de lockdown geen kant op en besloot ze online verschillende soorten paddenstoelen te bestellen en deze te fotograferen.
De werken zouden eigenlijk te zien zijn in het Nasher Center in Dallas, maar die tentoonstelling werd door de pandemie telkens uitgesteld. Om toch een show in Dallas te hebben, kocht ze op Ebay een oude gouden gids van Dallas om de werken daar op willekeurige pagina’s in op te nemen. Deze ‘kaping’ van een fysieke plek resulteerde in het prachtige kunstenaarsboek Park Cities dat bij de galerie te koop is.
Magali Reus – Shadow Tonics, Galerie Fons Welters
Sandra Kruisbrink
1 Media items ᛫ 12 Beschikbare kunstwerken
6 shows ᛫ 0 Highlights ᛫ 3 Aanbevelingen
dudokdegroot begint 2022 met Sandra Kruisbrink en Vincent Uilenbroek. Wie het werk van beiden kent, had Kruisbrinks verstilde tekeningen van bomen en landschappen waarschijnlijk niet direct samen in een show verwacht met het kleurrijke lijnenspel dat Uilenbroeks werk typeert. Toch zijn de oeuvres verwant. Voor beide kunstenaars vormen druktechnieken namelijk de basis voor uniek werk.
Kruisbrink gebruikt foto’s die ze maakte tijdens wandelingen door de Alpen of de fjorden van Scandinavië of andere plekken ver van de bewoonde wereld als vertrekpunt om een onzegbare, verstilde ervaring te tekenen. Uilenbroek heeft een bijzondere aandacht voor zeefdruktechnieken. Voor hem is het residu van het drukproces het uitgangspunt voor een nieuwe abstracte beeldtaal die hij verwerkt in unieke werken. Door alle kleuren en lijnen valt de kijker technische vaardigheid die daarvoor nodig is niet direct op, maar zodra dat het geval is, blijkt Uilenbroeks werk even rustig en beheerst als Kruisbrinks tekeningen en ontstaat er een dialoog op fluistertoon.
Sandra Kruisbrink en Vincent Uilenbroek, galerie dudokdegroot
Kruisbrink gebruikt foto’s die ze maakte tijdens wandelingen door de Alpen of de fjorden van Scandinavië of andere plekken ver van de bewoonde wereld als vertrekpunt om een onzegbare, verstilde ervaring te tekenen. Uilenbroek heeft een bijzondere aandacht voor zeefdruktechnieken. Voor hem is het residu van het drukproces het uitgangspunt voor een nieuwe abstracte beeldtaal die hij verwerkt in unieke werken. Door alle kleuren en lijnen valt de kijker technische vaardigheid die daarvoor nodig is niet direct op, maar zodra dat het geval is, blijkt Uilenbroeks werk even rustig en beheerst als Kruisbrinks tekeningen en ontstaat er een dialoog op fluistertoon.
Sandra Kruisbrink en Vincent Uilenbroek, galerie dudokdegroot