24 october 2021, Oscar van Gelderen
De keuze van... Wouter Berteloot
In de rubriek ‘De keuze van…’ laten we een keur aan kunstliefhebbers (van incidentele kopers tot kunstprofessionals) aan het woord over hun beleving van kunst, en vragen we naar hun voorkeuren: waar zien ze het liefste kunst? Waar kopen ze, en vooral: wie kopen ze? In dit deel Wouter Berteloot (IT manager, 46 jaar)
Wat betekent kunst voor u?
Een goed kunstwerk geeft je een high. Eigenlijk is het een verslaving, waarbij je steeds op zoek gaat naar het volgende shot: die uitstekende kunstenaar die je nog niet kende, een overweldigende expo, onverwacht werk van je favoriete kunstenaars... Een goed kunstwerk verschaft je een korte vlucht uit de realiteit.
Heeft u kunst van huis uit meegekregen of heeft u zelf uw pad moeten vinden?
Ik heb als kind zelf heel veel getekend en jarenlang de tekenacademie gevolgd. De interesse is er dus al van jongs af aan. Ik herinner me ook een reis naar Frankrijk, waar mijn ouders een kunstwerk kochten in een galerie. Een beslissing die eindeloos leek te duren, dat vond ik langs de andere kant ook ontzettend spannend. Na mijn studies volgde ik al wat er in Antwerpen qua hedendaagse kunst gebeurde en liep ik de galeries af. Ook al had ik nog geen geld om werk te kopen, door veel te kijken leer je wat er goed is en wat niet.
Waar haalt u uw informatie over het wel en wee in de kunstwereld vandaan: krant, vakbladen, televisie, online?
Zoals muzikanten meestal het eerst weten welke nieuwe bands de moeite zijn, is dat bij de beeldende kunst net zo. Artist run spaces en door kunstenaars gecureerde groepsexpo’s zijn dan ook mijn favoriete plaatsen om nieuwe kunstenaars te ontdekken.
Ook andere verzamelaars zijn een goede bron van info. Welke goede expo hebben ze recent gezien, wat hebben ze gekocht? Al moet je daarbij wel wat opletten en rustig je eigen opinie vormen, want soms loopt iedereen achter dezelfde hype aan.
Sowieso in het echt. Genieten van een kunstwerk is een fysieke ervaring. Online kan voor mij enkel als appetizer dienen. Een werk kan goed op foto pakken, maar erg tegenvallen in het echt. Een schilderij wil ik altijd in levende lijve zien voor ik het aankoop. De materialiteit is zo belangrijk. De laatste jaren moet je steeds meer beslissen op basis van een pdf die vlak voor de opening van de expo wordt rondgestuurd. Een zeer betreurenswaardige trend is dat. Een kunstbeurs geeft je een overzicht waar de kunstmarkt mee bezig is, maar is zelden een aangename plek om van kunst te genieten.
Hoe vaak per jaar koopt u kunst? Koopt u werk in oplage of liefst uniek werk?
Te veel én niet genoeg. Ongeveer één keer per maand. Er is een overaanbod aan edities. Daar ben ik dus extra streng in geworden. Ik koop liever één uniek werk dan vijf edities. Noem me ouderwets, maar ik zie nog altijd graag de hand van de meester. Al zijn er ook kunstenaars zoals Kati Heck, die er een punt van maken om ook bij edities elk exemplaar uniek te maken door er manueel iets aan toe te voegen.
En waar koopt u dan: in de galerie, op een kunstbeurs, op een veiling of online?
Meestal via galeries of, als ze nog geen vertegenwoordiging hebben, via de kunstenaar zelf. Ik denk dat ik nog maar een keer een werk op een beurs heb gekocht. Sporadisch op een veiling, maar daar is het kopen wat er in de aanbieding is. En niet dat ene werk waar je een coup de foudre mee hebt.
Is het belangrijk dat u en uw partner het altijd eens zijn over een aankoop? Hoe beslist u/jullie?
Ik vraag wel eens een tweede opinie, maar dan vooral als ik twijfel tussen twee werken. Uiteindelijk moet je afgaan op je eigen gevoel, anders doe je aankopen waar je later spijt van krijgt. Goede kunst moet een beetje schuren. Een werk dat te veel wil pleasen, zal je sneller beu worden. Na verloop van tijd wéét je gewoon wanneer je een werk moet kopen. Je loopt een expo binnen en ziet meteen dat ene werk dat je gewoon móet hebben. Als het al verkocht is, koop ik liever niets dan dat ik een werk koop waar ik niet diezelfde crush op heb.
Is er een galerie waar u een speciale band mee heeft?
Ik heb in het begin veel gehad aan de keuzes van Base Alpha Gallery, Maes & Matthys, Stella Lohaus Gallery en trampoline. Maar nu volg ik vooral kunstenaars op, en ben ik eerder loyaal aan hen dan aan een specifieke galerie.
Als u een onbeperkt budget had, van wie zou u dan een werk aankopen?
Heb je een uur? Eerst een Willem de Kooning uit de beginjaren zestig. Daarna iets van Neo Rauch, Paul McCarthy, Meredith Frampton, Gerhard Richter, Philip Guston, Martin Kippenberger, Bill Traylor en Giorgio Morandi. Ik heb al werken op papier, maar ik vind ook nog wel een plaatsje voor een groot doek van Kati Heck.
Wie zijn uw favoriete kunstenaars (op Gallery Viewer), en waarom?
Tom Poelmans, een van de beste abstracte kunstenaar van zijn generatie, maakt nu vooral figuratief werk. Zijn werken waar die twee werelden elkaar raken, vind ik zelf het spannendst.
Lot Doms speelt in haar foto’s op zo’n manier met licht en schaduw dat ze de kijker altijd wat op het verkeerde been zet.
Ze is al geregeld in deze rubriek gepasseerd, maar ik kan niet om Charline Tyberghein heen. Ik kocht jaren geleden een van de werkjes die ze net voor haar ingangsexamen aan de academie had gemaakt. Op een schots en scheef gezaagd paneeltje. Ondertussen is alles iets rechter.
Valgerður ‘Vala’ Sigurðardóttir hanteert een naïeve beeldtaal die mooi contrasteert met het materiaal waarmee ze werkt: keramiek en beton.
Gunther Segers maakt een beetje lullig werk. En dat mag je nogal letterlijk nemen.
Wat Amber Andrews doet met oliepastel – een ontploffing van kleuren en een zijdelingse blik op de kunstgeschiedenis – is lichtjes fantastisch.
Het werk van Peter Morrens valt niet in een zin te beschrijven. Hoe hij op zijn recente expo in De Warande een eigen universum creëerde, was subliem.
In een tijd waar alles figuratief moet zijn, maakt Natacha Mankowski lekker tegendraads abstracte schilderijen met zelfgemaakte olieverf.
Denie Put noemde zijn schilderijen eens ‘surreële speeltuinen’. Ik zou het niet beter kunnen verwoorden. Ik kreeg al een sneak peek van zijn recentste werk en dat ziet er heel straf uit.
