In FRED&FERRY in Antwerpen is tot en met 19 juni een solotentoonstelling te zien van de Belgische kunstenaar Leyla Aydoslu. Hoewel ze in eerste instantie werd opgeleid als schilder vond ze al snel haar roeping in het maken van eigenzinnige, geassembleerde sculpturen met een architecturale context.
Aydoslu: “Ik beeldhouw als een schilder. Ik studeerde schilderkunst, maar al snel voelde ik meer interesse voor het materiaal dan voor het beeld. Ik ging andere materialen gebruiken dan enkel verf en gaandeweg werd mijn werk driedimensionaal. Beeldhouwen heeft te maken met het aftasten van grenzen. Als ik mij niet liet begrenzen door de boorden van het schilderij, waar stelde ik dan de grens? Ik begin met een plan, maar in het proces kunnen er veel dingen gebeuren, dus ik weet nooit precies wat het resultaat zal zijn.”
De robuuste, doch elegante sculpturen van Aydoslu verhouden zich altijd tot de schaal van het menselijk lichaam en tot de ruimte waarin haar werken getoond worden. Zelf noemt ze deze sculpturen ‘constructies’. Aydoslu maakt regelmatig gebruik van afval en afgedankte (bouw)materialen, die ze vervolgens op experimentele wijze bewerkt: deels weloverwogen, deels met voorbedachte rade. De kunstenaar maakt daarbij zelden voorstudies, schetsen of miniaturen. Aydoslu verbindt de verschillende elementen op een manier waarop er een bepaalde spanning ontstaat. Daarin vindt vaak een spel plaats tussen negatieve en positieve ruimte. Dat begint bij de mal en het afgietsel, maar in haar nieuwe werk staat vooral de zogenaamde tussenruimte, de ‘interspace’ centraal. Wanneer ze twee gelijke vormen op een zekere afstand van elkaar plaatst ontstaat er een bepaalde geladenheid in de ontstane tussenruimte.
Aydoslu: “Gaandeweg werd ik mij bewust van de omgeving en ging ik daar ook begrenzingen van het beeld ontdekken: vloeren, muren en plafonds. Zo werd mijn werk architecturaler. Tegelijk ging ik meer en meer aan de slag met bouwafval dat ik vond in containers, waardoor mijn sculpturen grootschaliger en een soort van constructies werden. Ik houd me tegenwoordig vooral bezig met tussenruimtes. Bijvoorbeeld door twee gelijke vormen op een bepaalde afstand van elkaar in de ruimte te zetten, zodat een nieuwe ruimte ontstaat, een soort van cel. De verhouding tot het lichaam is daarbij belangrijk.”
Aydoslu probeert haar werken daarbij te ontdoen van iedere vorm van interpretatie, ze refereren niet aan elementen in de werkelijkheid en zijn niet gebaseerd op een verregaand theoretisch of conceptueel kader. Toch zal de kijker onbewust op zoek gaan naar herkenbare elementen.
De tentoonstelling van Leyla Aydoslu is nog tot en met 19 juni te zien in FRED&FERRY.