Mariken Wessels maakte
internationaal naam met fotoboeken als Queen Ann. P.S. Belly
cut off en Taking Off. Henry my Neighbor. Op Art
Rotterdam presenteert The Ravestijn Gallery een eerste selectie uit het nieuwe project Arising from the Ground;
Wessels’ eerste serie die grote sculpturen bevat. We
spraken Mariken Wessels over deze serie waarin de schoonheid van het obese
lichaam centraal staat.
De serie bevat zowel foto’s als
sculpturen. We kennen je van je fotoboeken. Hoe kwam je erop
om grote kleibeelden te gaan maken?
Voor mijn project Femina Ludens had ik al kleibeeldjes
gemaakt en thuis maakte ik al keramische beeldjes. Ik
had al een tijdje het idee om iets met zeer
zwaarlijvige modellen te gaan doen. Ik had al een sculptuur gemaakt
van een obees lichaam. Toen kwam ik op een veiling een fotogravure uit
1885 tegen van Eadward Muybridge
(1830-1904) en alles viel op zijn plek. Voor zijn studie
naar Human and Animal Locomotion (vanaf
1877) vroeg Muybridge de zwaarlijvige Ms
Cox om vanuit een liggende positie op te staan. Door de
worsteling die ik op die foto’s zag, wist ik waar het project over
moest gaan en welke sculpturen ik moest maken.
Over worsteling gesproken, het
lijkt me ook een hele worsteling om je een nieuwe
discipline eigen te maken. Hoe heb je dat gedaan?
Dat klopt. Ik kreeg de
mogelijkheid om het te leren tijdens een residentie aan het zeer
professionele Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC) in
Oisterwijk. Ik werkte zo’n drie maanden aan elk van
de beelden.
Nude, Water and Green Leaves IV
Beeldhouwen vormt in
zekere zin een breuk met je eerdere werk waarin je vooral werkte met
fotografie en film. Is het werk wel thematisch verwant?
Ja, zeker. Net als bij
eerdere projecten als Queen Ann en Taking Off treed
ik mijn onderwerp met empathie tegemoet en heb ik aandacht voor het verhaal van
mensen wier levens niet aan de gangbare normen voldoen. Wat ik
met deze serie wil laten zien, is dat er ook schoonheid schuilt in lichamen die
niet voldoen aan de algemene norm van slankheid.
Is dat ook de reden dat er op de
sculpturen en het merendeel van de foto’s geen hoofd zichtbaar is en
de sculpturen geen hoofd hebben?
Dat is juist. Ik wil de aandacht vestigen op het lichaam. Ik wil er ook geen erotisch werk of een freakshow van maken, maar laten zien dat er meerdere vormen van schoonheid bestaan.
Waarom heb je om dat te laten
zien gekozen voor onderwaterfotografie?
Het menselijk
lichaam gedraagt zich anders onder de druk van het water en
neemt wanneer het beweegt ook andere vormen aan. Dat levert bij
obese mensen intrigerende, onverwachte vormen op, zoals de
rotsachtige vorm die een buik kan aannemen of de
sterrennacht aan belletjes die ontstaat bij het draaien
van een lichaam. Doordat het hoofd weg wordt
gelaten, vervalt het individu en kijk je in de eerste plaats
naar de landschappelijke en dierlijke kanten van een lichaam.
Bekijk de biografie pagina van Marinken Wessels, klik hier